“Hapini zemrat e përqafojini të gërbulurit e kohës sonë”: kështu u tha Papa Françesku rreth 400 anëtarëve të Familjeve Françeskane të Urdhërit të Parë e të Urdhërit të Tretë Rregulltar, që sot paradite mbushën plot Sallën Klementine të Pallatit Apostolik në Vatikan. Faleminderit për gjithçka bëni, sidomos për të më varfërit, theksoi Ati i Shenjtë, duke përshëndetur të pranishmit, por edhe gjithë vëllezërit françeskanë kudo nëpër botë. Quhen “të vegjël”, vërejti Papa, për vullnet të shën Françeskut, sipas logjikës së zhveshjes nga pasuritë e kësaj toke, për t’iu kushtuar tërësisht Zotit.
“Vogëlsia” françeskane, vend takimi me Zotin
“Vogëlsia françeskane”, vijoi Papa Bergoglio, është vend takimi e bashkimi me Zotin:
Papa Françesku i këshilloi françeskanët të rrinë gjithnjë para Zotit si fëmija: të përvuajtur e plot besim në Hyjin, të vetëdijshëm se janë mëkatarë.
Përshpirtëria e vërtetë, shtoi Papa, është ajo, që na nxit t’ia kthejmë Zotit dhuratat e Tij, duke dalë për t’u takuar me të tjerët e për t’i bërë pjesë të jetës sonë.
“Vogëlsia” françeskane, vend takimi me gjithë burrat e gratë
Kjo, nënvizoi më tej Ati i Shenjtë, do të thotë edhe të mos gjykohen të tjerët e të mos flitet keq për vëllezërit, pas shpine. Do të thotë të mos përdoret autoriteti për t’i nënshtruar të tjerët; të mos kërkojmë të na “i paguajnë” njëfarësoj, favoret që u bëjmë të tjerëve, ndërsa e konsiderojmë të zakonshëm favorin e të tjerëve për ne; do të thotë ta largojmë nga vetvetja zemërimin dhe shqetësimin për mëkatin e vëllezërve”.
Pa mëshirë, u kujtoi Papa françeskanëve, nuk ka as vëllazërim e as “vogëlsi”, sepse është e vërtetë që drejtësia njeh të drejtat e secilit, por është mëshira ajo, që i kapërcen këto të drejta dhe nxit drejt bashkimit vëllazëror:
Papa i këshilloi françeskanët ta shqyrtojnë mirë stilin e jetesës, duke filluar nga shpenzimet për veshjen, tek gjithçka e konsiderojnë të nevojshme në kujdesin për vetveten, në përkushtimin për të tjerët, madje, edhe në marrëdhëniet vëllazërore. Në jetën tuaj, i nxiti Ati i Shenjtë, duhet të hyjnë “të vegjlit” e kohës sonë, ata që jetojnë në periferi, të privuarit nga dinjiteti e nga drita e Ungjillit. E lista e Françeskut ishte mjaft e gjatë:
“Vogëlsia” françeskane, vend takimi me Gjithësinë
Së fundi, një ftesë e veçantë për të mirën e Gjithësisë e të Tokës, “duke kapërcyer çdo llogari ekonomike e çdo romantizëm të paarsyeshëm”, duke kujtuar vazhdimisht lidhjen e ngushtë ndërmjet varfërisë dhe brishtësisë së planetit, kujdesin për gjithçka ka krijuar Zoti dhe opcionin për të varfërit:
All the contents on this site are copyrighted ©. |