Me 18 nëntor, kalendari kujton përvjetorin e Shugurimit të Bazilikës së shën Pjetrit e Palit

Më 18 nëntor, kalendari kishtar kujton përvjetorin e Shugurimit të Bazilikës vatikanase (1626) e të Bazilikës ostiense (1854) në Romë.  Kjo festë kujton se lutja e vazhdueshme dhe bamirësia, janë dy cilësitë që e dallojnë të krishterin, i cili sillet kështu sepse përpiqet t’i ngjajë Zotit. Duke jetuar me lutje e dashuri, ecim të sigurt në rrugët që çojnë drejt qiellit.

Viti 314 hap një kapitull të ri në historinë e Kishës. Kostandini, pasi ia ktheu paqen Kishës, deshi t’i siguronte triumfin e jashtëm mbi hyjnitë pagane duke shtuar ndërtesat e kultit të krishterë. Nga Kostandini e Justiniani lindën bazilikat e mëdha sipas tipit të bazilikës civile. Bazilika e Lateranit (shugurimi i së cilës kremtohet me 9 nëntor), dhe bazilika vatikane bëhen shenja e triumfit të krishtërimit. Shugurimi i Bazilikës së shën Pjetrit u bë nga papa Silvestri (314 – 335), dhe ai i bazilikës së Shën Palit nga papa Sirici (384 – 399).

Kujtimi i shugurimit të tyre nuk dëshiron aq shumë të kremtojë kompletimin e ndërtesës materiale që zgjati në shekuj me ripunime të ndryshme, aq sa të ofrojë rastin për të reflektuar mbi figurën dhe veprën e dy apostujve të mëdhenj, Pjetrit e Palit, emrat e të cilëve dhe mbi të gjitha ungjillëzimi i tyre janë të lidhur me qytetin e Romës  ku dhanë dëshminë më të lartë për Krishtin me derdhjen e gjakut të tyre.

Roma ndan me Jerusalemin dhe me Antiokinë privilegjin se ka pritur Pjetrin gjatë predikimit të Lajmit të Mirë. Në Romë Pjetri ka jetuar afërsisht për njëzet e pesë vite, para se të përballonte martirizimin. Predikimi i tij kishte si temë Jezusin, kujtimin e kohës së kaluar afër tij: «E kemi parë me sytë tanë shkëlqimin e tij», shkruan në letrën e tij të dytë, e «këtë zë, që zbriste nga Qielli, e dëgjuam edhe ne që ishim bashkë me të në Malin e shenjtë». Nën altarin e Rrëfimit të bazilikës vatikane ruhet varri i Pjetrit, të kryqëzuar gjatë persekutimit që shpërtheu nga perandori Neroni. Gërmimet e bëra nga Piu XII nën bazilikë kanë mundësuar që të identifikohej vendi i varrimit të princit të apostujve. Ndërsa për varrin e shën Palit, i cili ruhet në bazilikën e kushtuar atij, nuk ka asnjë dyshim. Përsa i përket predikimit të tij në Qytetin e përjetshëm, kemi dëshminë e tij direkte në Letrën Romakëve.