Lutja me Ungjillin (Mateu 5,38-48) e se Dieles se 7-te gjate vitit kishtar "A"
Duhet ta dua, atë që më urren!
Ta fal kë më fyen,
ta përqafoj të padrejtin
e buzën në gaz ta vë,
kur tjetri më sh’plakon!
Tepër po më kërkon.
O Zoti im!
Kjo nuk mund të bëhet!
Unë s’mund ta bëj.
E as më mbushet mendja
se duhet bërë!
Ende s’e ke kuptuar
o njeri - thotë Zoti -
se nata nuk mundet me natë,
terri me terr?
Nata mundet me dritë,
e lufta fitohet me paqe.
Mendon se e pata lehtë
t’i fal kryqëzuesit?
E pra i fala!
Tani të takon ty
t’i falësh kryqëzuesit e tu,
nëse dëshiron
të këndosh me mua Alelujën
në Pashkët e mia.
Besoja se është e lehtë
O Zoti im të ec pas Teje!
Po qenka tepër vështirë,
pse jam njeri i brishtë,
me korp të ligësht.
Një gjë, veç, shpirtin
ma këndell e ma forcon:
e di se Ti je në mua
e unë në Ty
e se s’ka gjë të pamundur
për Ty, o Zoti im!
Ti botën krijon nga mosgjëja,
lulen e bën të çelë në shkretëtirë;
nën hijen tënde jeta lulëzon.
Nga zemra e shkëmbit
ti bën të gurrojë burimi.
Ngrohtësia e jetës,
prej gishtave të shpërthen,
e jetën prej vdekjes
e bën të bulojë!|
Amen!
All the contents on this site are copyrighted ©. |