Papa: edukimi katolik ofron horizonte të hapura drejt transhendencës

“Shkollat dhe universitetet katolike janë në shërbim të zhvillimit të njerëzimit, në dialog e shpresë”: e kujtoi Papa sot paradite, duke pritur pjesëmarrësit në Plenaren e Kongregatës për Edukimin Katolik, shoqëruar nga prefekti, kardinali Giuseppe Versaldi.

Horizonti është ai i ungjillëzimit: atje ku ka shpresa për të ofruar një kontribut të vlefshëm për misionin e Kishës. Ndërsa Plenaria - vijoi Papa -  është rast për të skicuar orientimet e angazhimeve të ardhshme, duke nisur nga rishfletimi i dokumentit konciliar Gravissimus educationis, tek studimi  i Fondacionit me të njëjtin emër. Ndër problemet më urgjente, që duhen përballuar, është, mbi të gjitha – vërejti Papa – individualizmi  përmbytës, që të bën të varfër në shpirt e shterpë në kulturë. Prej këtu, nevoja që të humanizohet edukimi:

“Shkolla dhe universiteti kanë kuptim të plotë vetëm në lidhje me formimin e njeriut”.

Të gjithë edukatorët janë të thirrur t’i ndihmojnë të rinjtë për t’u bërë konstruktorë të një bote më solidare e më paqësore:

“Akoma më shumë institucionet edukative katolike kanë misionin të ofrojnë horizonte të hapura për transhndencën”.

Shpresë tjetër - kujtoi Papa - është të thellohet kultura e dialogut, në një botë që tashmë është bërë ”fshat global”, ku çdo njeri i përket njerëzimit  e ka të njëjtat shpresa për një ardhmëri më të mirë, së bashku me të gjithë familjen e popujve:

“Njëkohësisht, për fat të keq, vërehen shumë forma dhune, varfërie, shfrytëzimi, diskriminimi, mënjanimi, ligje që i kufizojnë liritë themelore e që krijojnë kulturën e hedhurinës”.

Institutet edukative katolike janë të thirrura të praktikojnë gramatikën e dialogut, që të formon për takimin me larmitë kulturore e fetare dhe të mëson t’i vlerësosh:

“Dialogu edukon, kur njeriu komunikon me tjetrin plot respekt, nderim, sinqeritet, kur dëgjon dhe e shpreh me vërtetësi, pa e errësuar e pa e zbutur, identetin e tij,  të ushqyer nga frymëzimi ungjillor”.

Breznitë e reja, nëse edukohen krishterisht për dialog, do të dinë të ndërtojnë ura e t’u japin përgjigje të reja sfidave të kohës sonë. Shpresa e fundit është që edukimi të dijë të mbjellë shpresë:

“Jam i bindur se të rinjtë e sotëm kanë nevojë sidomos për këtë jetë, që të ndërtojnë ardhmërinë. Prandaj, edukatori i vërtetë është si atë e si nënë, që transmeton pikërisht jetën e aftë për të përballuar të ardhmen. Për ta pasur këtë aftësi,  duhen vënë në punë veshët, duhen dëgjuar  të rinjtë”.

E do ta bëjmë - shtoi Françesku - në Sinodin e ardhshëm të Ipeshkvijve, duke ua kushtuar pikërisht atyre. Edukimi dhe shpresa – përfundoi Papa - janë miell i të njëjtit thes:

“Shpresa nuk është optimizëm i cekët, nuk është as aftësi për t’i parë sendet me sy dashamirë, por mbi të gjitha, është aftësi për të rrezikuar në mënyrë të drejtë, pikërisht si edukimi”.