Kisha do të ketë, së shpejti, 24 të Lum të rinj, ndërmjet të cilëve, martirë të luftës civile spanjolle dhe të regjimit komunist sovjetik. Papa Françesku autorizoi Kongregatën për Çështjet e Shenjtorëve për shpalljen e dekreteve përkatëse. Njihen edhe virtytet heroike të 8 Shërbëtorëve të Nderuar të Zotit.
Kisha së shpjeti do të nderojë 24 të Lum të rinj, ndërmjet të cilëve, shumë rregulltarë, ndonjë laik e gati gjithë të tjerët, martirë. Ndër ta spikat figura e atë Stanley Francesco Rother, martiri i parë katolik në SHBA, që ua çoi fjalën e Zotit indianëve Tzutuhil, pasardhës të indianëve Maya. Si mësoi gjuhën e tyre, përktheu në këtë gjuhë Besëlidhjen e Re dhe Ritin e Meshës. U vu krejtësisht në shërbim të mbrojtjes së të drejtave të tyre, gjë që u ra në sy diktaturave ushtarake të kohës e skuadrave të tyre të vdekjes, që e mbytën në banesën e tij, më 28 korrik 1981, pasi pa të pushkatoheshin 20 besimtarë të famullisë së tij. Kur lajmi i zi i vrasjes së tij mori dhenë, indianët arritën me mijëra për t’u lutur në famullinë e Santiago Atitlan dhe kërkuan që zemra e Atit të tyre shpirtëror të varrosej përgjithmonë në trojet e tyre, për të cilat kishte dhuruar jetën.
Do të lumnohen edhe shumë nga martirët e tjerë, si atë Vincenzo Queralt Lloret, meshtar i Kongregatës së Misionit, që jetoi në Barcelonë, në vitet e luftës civile spanjolle e të persekutimit të Kishës. Si e zbuluan se vijonte të ungjillëzonte, edhe pasi kjo veprimtari ishte ndaluar rreptësisht, e mbytën, nga urrejtja për fenë.
Të njëjtin fat patën edhe gjashtë meshtarë të së njëjtës Kongregatë, pesë priftërinj dioqezanë, dy rregulltare, Bija të Dashurisë e gjashtë laikë të Shoqërisë Bijtë e Zojës së Madajës së Mrekullueshme.
Ndërsa martir i ateizmit shtetëror në regjimin komunist sovjetik, është Teofilo Matulionis, kryeipeshkëv lituan i Kaišiadorys, që u përpoq me të gjitha forcat për rifillimin e mësimit të besimit katolik në shkolla e për këtë u burgos disa herë, u internua në Siberi e iu konfiskua gjithçka kishte, para se të pushkatohej më 20 gusht 1962, jo shumë larg nga kohët tona.
Së fundi, don Giovanni Schiavo, meshtar i Kongregatës së Shën Jozefit, viçentin, që e zhvilloi apostullimin në gjithë veriun e Italisë, para se të nisej për mision në Brazil. Mbeti në kujtesën e atyre që e njohën, si njeri e meshtar shumë i vlerësuar për drejtimin e urtë shpirtëror, edukator i vëmendshëm, delikat me të varfërit, gjithnjë me buzë në gaz. Kush e njohu vijon ta kujtojë për forcën tipike të shenjtorëve e aftësinë për të mbjellur paqe e gëzim.
Ndërmjet Shërbëtorëve të Nderuar të Hyjit, është kardinali kapuçin Guglielmo Massaja (1809-1889), misionar në Etiopi;
Don Nunzio Russo, prift dioqezan, themelues i Kongregatës së Bijave të Kryqit ( 1841-1906);
Don Giuseppe Bau Burguet prift dioqezan (1867-1932);
Don Mario Ciceri, prift dioqezan (1900-1945):
Nënë Maria Giuseppa Aubert, themeluese e Institutit të Bijave të Zojës së Dhimbshme (1835-1926).
Nëna Luce Rodríguez-Casanova y García San Miguel, Themeleuese e Kongregatës së Grave Apostolike të Zemrës së Krishtit (1873- 1949).
Nënë Caterina Aurelia e Gjakut të Paçmueshëm të Jezu Krishtit, themeluese e Kongregatës së Motrave adhuruese të këtij Gjaku(1833-1905).
Motër Leonia Maria Nastał, rregulltare e Kongregatës së Shërbëtoreve të Vogla të Zojës së Papërlyer(1903-1940).
All the contents on this site are copyrighted ©. |