Մասնագէտները կը վերականգնեն Էրզրումէն բերուած Ծուղրութի Աւետարանը:

Արդէն 9-րդ օրն է որ Մատենադարանէն Ախալցխայի Ծուղրութ գիւղ մեկնած մասնագէտները կը բուժեն ու նորոգման աշխատանքներ կ՛իրականացնեն 974 թուականի յայտնի Ծուղրութի աւետարանին վրայ: Աւետարանը պահող Սարգիս Սապոնճանի խօսքերով ձեռագիր մատեանը կը գտնուի շատ լաւ վիճակի մէջ եւ մասնագէտները նոյնիսկ զարմացած են, թէ ինչպէս լաւ վիճակի մէջ անիկա պահպանուած է:

«Մասնագէտները արդէն 9-րդ օրն է ինչ աշխատում են Աւետարանը բուժել ու նորոգել գործին: Դրա համար յատուկ լաբորատորիա են բերել եւ մնալու են եւս չորս օր: Աւետարանը ինչ տեղափոխուել է Էրզրում (Կարին-ԵՌԳ․) քաղաքից երեւի չի բուժուել եւ վերանորոգուել: Ինչքան գիտեմ վերանորոգուել էր միայն Աւետարանի արծաթէ կողը»,- akhaltskha.net-ի փոխանցմամբ` կ՛ըսէ Սարգիս Սապոնճանը:

Ծուղրութի Աւետարանը կը պարունակէ Աստուածաշունչ մատեանի Նոր Կտակարանի չորս Աւետարանները: Ընդօրինակուած է 974-ին: Գրչութեան վայրը եւ մանրանկարիչը յայտնի չեն: Գրիչը Յովհաննէսն է, յիշատակարանի հեղինակը եւ ձեռագրի ստացողը` Եղիա քահանան: Ձեռագիրը այժմ կը գտնուի Վրաստանի Ախալցխայի շրջանի Ծուղրութ գիւղին մէջ:

«Ծուղրութի Աւետարան»-ը հայ միջնադարեան արուեստի մէջ նշանակալից է նախ` հնագրութեան եւ ապա` մանրանկարչութեան առումով: Յիսուսի կեանքը պատկերող թեմատիկ մանրանկարներու շարքը հետաքրքրական է պատկերագրութեան հին առանձնայատկութիւններով: Ոճական առումով հայկական մանրանկարչութեան այսպէս կոչուած` «ժողովրդական ուղղութեան» յարող այդ մանրանկարներուն բնորոշը պարզ, նոյնիսկ պարզունակ միջոցներով արտայայտչականութեան եւ անմիջական տպաւորութեան հասնելու ձգտումն է: