Si sot, më 17 janar të vitit 1468, ndërroi jetë Heroi Kombëtar i popullit shqiptar, Gjergj Kastriotit Skënderbeut , Atleti i Krishtit dhe i krishteri i flaktë, sikur e quajtën Papët e Romës.
Pra, sot më 17 janar, i gjithë kombi shqiptar përkujton Heroin Kombëtar, Gjergj Kastrioti Skënderbeu, në përvjetorin e vdekjes. Atleti i Krishtit, siç e quajti bota e krishterë, ndërroi jetë në Lezhë, më 17 janar 1468, në moshën 63-vjeçare. Për 25 vjet me radhë e ndaloi Perandorinë Osmane të depërtonte në zemër të Evropës, duke ruajtur e mbrojtur shqiptarët e vendlindjen nga sundimi i huaj.
Gjergj Kastrioti realizoi bashkimin e parë të shqiptarëve në Lidhjen e Lezhës,
guri i parë drejt krijimit të Shtetit të Pavarur. Kësaj radhe, duam ta kujtojmë Gjergj
Kastriotin me një fjalim të Papës Pali VI, i cili më 25 prill 1968, me rastin e 500-vjetorit
të vdekjes së Skënderbeut, u fliste atdhetarëve shqiptarë të diasporës, mbledhur rreth
tij në Vatikan, në një kohë kur Shqipëria vuante nën thundrën e regjimit komunist.
Shembull i gjallë, që tregon se si Selia e Shenjtë nuk e pati harruar për asnjë çast
popullin e martirizuar shqiptar. Ja çka tha me atë rast Papa Pali VI:
“Të dashur bij të Shqipërisë!
Ju urojmë sot në mënyrë të veçantë mirëseardhjen juve, që jeni mbledhur për të kujtuar
500-vjetorin e Gjergj Kastriotit Skënderbeut, hero i kombit tuaj dhe i emrit të krishterë,
pranë kësaj Selie Apostolike, që mund ta konsideroni shtëpinë tuaj atërore.
Ju takojmë me shumë kënaqësi: vërtet, e dimë se fryma, më të cilën kremtoni këtë përkujtim,
është ajo tradicionale e fisit (racës) tuaj, i cili, përmbi çdo interes, ka vendosur
gjithmonë vlerat tradicionale të besës apo të besnikërisë
në çdo impenjim, të nderës apo të nderit të vërtetë dhe,
të burrnisë apo të tërësisë së virtyteve burrnore.
Fatosi Skënderbe ka qenë personifikimi i gjallë i këtyre virtyteve: ai jua ka lënë
trashëgim, së bashku me lidhjen me miqtë e lashtë të atdheut tuaj, ndër të cilët rreshtohet
me kënaqësi edhe Selia e Shenjtë, sepse u përket atyre, që nuk ju kanë lënë kurrë
në baltë.
Këto virtyte, Gjergj Kastrioti i ka lënë amanet të shenjtë në atdhe e, edhe në diasporë
e në mërgim.
E nëse historia ju ka parë të shtypur e të shpërndarë, mirësia e Zotit ka bërë që
ju, me gjithë anëtarët e “gjakut tuaj të shprishur”, me
aktivizmin e gjallë të lindur e me njohuritë e fituara, të ktheheni kudo në ndërmjetësues
aleancash e bashkëpunimesh, që shpesh, ju kanë bërë paraprijës të ekumenizmit modern.
Urimi ynë, në këtë rast, për ju e për të gjithë shqiptarët, është që vuajtja të bashkohet
gjithmonë me shpirtin tuaj tradicional heroik e, t’ju japë rast e meritë për të shërbyer
si element mirëkuptimi e paqeje ndërmjet popujve e gjuhëve të ndryshme.
Do të realizohet kështu testamenti i Skënderbeut e, sërish, do të shkëlqejë në lavdi
atdheu juaj, që është kaq i dashur për Ne e që e bekojmë me dashuri atërore”.
All the contents on this site are copyrighted ©. |