Papież na Regina Caeli: prawdziwy chrześcijanin trwa w Chrystusie i wydaje owoce

Życie prawdziwie chrześcijańskie przejawia się na zewnątrz w darach Ducha Świętego. Aby je osiągnąć trzeba trwać Chrystusie – mówił Papież w rozważaniu przed południową modlitwą maryjną. Franciszek nawiązał do dzisiejszej Ewangelii, w której Jezus przy Ostatniej Wieczerzy przygotowuje uczniów na czasy, kiedy nie będzie Go już fizycznie wśród nich. Tym niemniej również wtedy, uczniowie mają trwać z Nim w jedności. Aby to wyjaśnić, Jezus posługuje się obrazem winnego krzewu i latorośli: "jak latorośl nie może przynosić owocu sama z siebie - o ile nie trwa w winnym krzewie - tak samo i wy, jeżeli we Mnie trwać nie będziecie".

„Jezus jest krzewem winnym i poprzez Niego – jak przez życiodajne soki w drzewie – dociera do latorośli miłość samego Boga, Duch Święty – mówił Papież. – My jesteśmy zatem latoroślą. Za pomocą tej przypowieści Jezus chce nam pomóc zrozumieć, jak ważne jest, byśmy byli z Nim zjednoczeni. Latorośle nie są samowystarczalne, ale całkowicie zależą od krzewu, w którym znajduje się źródło życia. Tak samo i my, chrześcijanie. Zaszczepieni przez chrzest w Chrystusie, darmo otrzymaliśmy od Niego dar nowego życia i możemy trwać w żywej komunii z Chrystusem. Trzeba dochowywać wierności chrztowi, wzrastać w przyjaźni z Panem poprzez codzienną modlitwę, słuchanie i posłuszeństwo Jego Słowu, czytanie Ewangelii, poprzez przystępowanie do sakramentów, przede wszystkim Eucharystii i pojednania”.

Franciszek podkreślił, że ten, kto trwa w jedności z Jezusem, otrzymuje też dary Ducha Świętego. Są to, jak mówi św. Paweł: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność i opanowanie. To one wyróżniają prawdziwego chrześcijanina.

„Po tych postawach – dodał Papież – można w istocie rozpoznać prawdziwego chrześcijanina, tak jak drzewo poznajemy po owocach. Owoce tego głębokiego zjednoczenia z Jezusem są wspaniałe: cała nasza osoba zostaje przemieniona łaską Ducha: dusza, inteligencja, wola, uczucia, a nawet ciało, bo jesteśmy jednością duszy i ciała. Otrzymujemy nowy sposób bycia, życie Chrystusa staje się naszym życiem. Możemy tak jak On myśleć i postępować, widzieć świat i rzeczy oczami Jezusa. W konsekwencji możemy Jego sercem kochać naszych braci, począwszy od najuboższych i cierpiących, wydając w świecie owoce dobroci, miłości i pokoju”.

kb/ rv