Մեղքին դէմ պայքարը Նախապէս մեր հաղորդումներուն մէջ անդրադարձանք
կրօնաւորին սրբութեան մասին, ըսելով թէ ճշմարիտ կրօնաւորը պարտաւոր է վարել ամէն տեսակ
առաքինութիւններով լի կեանք մը, որպէսզի իր ներքինը ըլլայ այն ինչ որ արտաքինն է, մարդոց
առջեւ: Առաքինութիւնը բարիք ընելու ունակական եւ հաստատ տրամադրութիւն մըն է: «Առաքինի
կեանքին նպատակը կը կայանայ Աստուծոյ նմանելու մէջ» (Ս. Գրիգոր Նիւսեցի): Առաքինութիւնները
իմացականութեան եւ կամքին ունակական եւ հաստատ այն տրամադրութիւններն են, որոնք մեր արարքները
կը կանոնաւորեն, մեր կիրքերը կը կարգաւորեն եւ մեր վարքը կ՛ուղղեն իմացականութեան եւ
հաւատքին համեմատ: Այս առաքինութիւնները բարոյապէս բարի եւ կրկնուած արարքներով ձեռք
կը ձգուին եւ կ՛ամրապնդուին, իսկ աստուածային շնորհքին միջոցով կը մաքրասրբուին ու կը
բարձրանան: Սուրբ եւ առաքինի կեանք ապրելու համար, մեզմէ կը պահանջուի որ ճանչնանք
մեր յանցանքները եւ զղջանք մեր մեղքերուն վրայ: Ինքն Աստուած` Իր Խօսքին եւ Իր Հոգիին
միջոցով մեր մեղքերը ճանչնալու լոյսը կու տայ, մեր խղճին ուղղամտութիւն կ՛ապահովէ
եւ ներումի յոյսը կը հաղորդէ մեզի: Մեղքը «յաւիտենական Օրէնքին հակառակ խօսք մը,
արարք մը կամ բաղձանք մըն է» կ՛ըսէ սուրբ Օգոստինոս: Մեղքը Աստուծոյ դէմ վիրաւորանք
մըն է, Անոր սիրոյն դէմ մեր գործածան անհնազանդութեան պատճառով: Մեղքը մարդուն բնութիւնը
կը խոցէ եւ մարդկային համընկերութեան վնաս կը պատճառէ: Քրիստոս Իր չարչարնքներուն միջոցով
մեղքին ծանրութիւնը մեզի կը յայտնէ եւ Իր ողորմածութեամբ անոր դէմ յաղթանակ կը տանի: Մեղքը
մեր մէջ ինչպէ՞ս կը բազմանայ: Մեղքը` մեղքի վարժութիւն կը ստեղծէ եւ կրկնուելով` մոլութիւն
կը դառնայ: Մոլութիւնները առաքինութիւններուն հակադրուող յոռի սովորութիւններ են, որոնք
խիղճը կը մթագնեն եւ դէպի չարը կը հակեն: Անոնք կրնան կցուիլ գլխաւոր մեղքերուն, որոնք
են` հպարտութիւնը, ագահութիւնը, նախանձը, բարկութիւնը, որկրամոլութիւնը, ծուլութիւնը
կամ հեղգութիւնը: Կրօնաւորը կոչուած է արդարութեան կեանքի` ընդմիշտ պայքարելով մեղքի
դէմ : Արդարացումը Աստուծոյ սիրոյն պատուականագոյն մէկ ներգործութիւնն է: Ան Աստուծոյ
բարեգութ եւ ձրի արարքն է, որ մեր մեղքերը կը ջնջէ եւ մեզ մեր ամբողջ էութեամբ արդար
եւ սուրբ կը դարձնէ: Ասիկա կ՛իրագործուի Ս. Հոգիին շնորհքով, որուն արժանացանք Քրիստոսի
չարչարանքներով եւ զայն ստացանք Մկրտութեան միջոցով: Արդարացումը ճամբայ կը բանայ մարդուն
տալիք ազատ պատասխանին, այսինքն Քրիստոսի հանդէպ հաւատքին եւ Ս. Հոգիի շնորհքին հետ մեր
գործակցութեան: Խուսափելու համար մեղքի լուծէն, Աստուած մեզի կը պարգեւէ Շնորհքը
: Ան Աստուծոյ ձրի պարգեւն է, զոր մեզի կու տայ Ս. Երրորդութեան կեանքին մեզ մասնակից
ընելու, ինչպէս նաեւ կարող` Իր սիրոյն համար գործելու: Ան կոչուած է ունակական կամ սրբարար
եւ կամ աստուածածուցիչ շնորհք, որովհետեւ մեզ կը սրբացնէ եւ կ՛աստուածացնէ: Ան նաեւ գեբնական
է, որովհետեւ ան ամբողջութեամբ կախում ունի Աստուծոյ ձրի նախաձեռնութենէն, ան կը գերազանցէ
մարդուն իմացականութեան եւ ուժին կարողականութիւնները: Հետեւաբար ան մեր փորձառութենէն
դուրս կը մնայ: