Sot me 3 shkurt kalendari kishtar përkujton Shëna Vlashin, mrekullibërës, ipeshkëv
i Sebastes së Armenisë, (Sibusi i sotëm në Turqi), Pajtor qiellor i Raguzës, që kremtohet
edhe në Sicili me Festën e bukëve, e jo më pak në krahinën e Kurbinit të Shqipërisë,
sidomos në Laç ku, pikërisht nën Shenjtoren e Shëna Ndout të Padovës, ruhet edhe sot
e kësaj dite shpella në të cilën thuhet se qe fshehur Shëna Vlashi gjatë persekutimeve
fetare kundër të krishterëve nën Dioklecianin perandor, apo, sipas gjasave, nën Julianin
Apostata, në fillim të shekullit IV. Aty edhe u kap e iu dorëzua gjyqit, si bari
i të krishterëve e kundërshtar i Perandorit. Pas shumë mundimesh që iu bënë, me qëllim
që ta shtrëngonin të mohonte fenë, iu pre koka, me urdhër të Agrikolaut, sundimtar
i Kapadoçies, më 3 shkurt të vitit 316 pas Krishtit. Është shkruar shumë për Shëna
Vlashin e për vendlindjen e tij. Studiesi e arkeologu shqiptar Atë Shtjefën Gjeçovi
e, pas tij, edhe studiues të tjerë, si Atë Vinçenc Malaj, kanë sjellë argumente për
të vërtetuar se Shenjti nuk ka lindur në Armeni - siç besohet, por në Arbëni e se
emri i vendlindjes është i shkruar gabim. Shumë të dhëna vërtetojnë se Shëna Vlashi,
në mos ka lindur, sigurisht ka jetuar në trevat e Shqipërisë së sotme. Për nder
të Shëna Vlashit janë ngritur një sërë Kishash kudo në botë, e edhe në Romë, ku në
Kishën e Shenjtit në Campo di Marzo sot u kremtua festa liturgjike e tij. Kisha e
toponime me emrin e Shëna Vlashit gjejmë edhe sot e kësaj dite në vise të ndryshme
të Shqipërisë, duke filluar nga shpella e Shëna Vlashit në Laç tek Kisha e Shna Vlashit
në Durrës, e emërtime të tjera. Shenjti është shumë i nderuar edhe në Kosovë. Kujtojmë
se besimtarët i luten Shëna Vlashit, posaçërisht për shërimin nga sëmundjet e grykës,
sepse, sipas traditës, ndërmjet shumë mrekullive që bëri, shëroi edhe një fëmijë të
vogël, të cilit i kishte ngecur në fyt një halë, që po ia merrte frymën.