Françesku siro-katolikëve: fe guximtare, përballë çnjerëzimit
Afërsi dhe ikurajim për shumë e shumë të krishterë që, në Siri e në Irak, po provojnë
mbi kurrizin e tyre çnjerëzimin më të padurueshëm, duke u detyruar, më në fund, të
ikin nga sytë këmbët: e shprehu Françesku gjatë takimit me bashkësinë katoliko-siro-antiokene,
mbledhur në Romë, për Sinodin e saj, mbajtur jashtë territorit patriarkal, për shkak
të luftës. Delegacionin siro-katolik e kryesoi patriarku Ignace Youssuf III Younan.
Në
qendër të fjalimit të Papës, situata dramatike e bashkësisë së krishterë në Lindjen
e Mesme. Përmes jush, mund të bëj, që përshëndetja ime të arrijë tek bashkësitë
tuaja, të përhapura në mbarë botën, duke u shprehur inkurajimin tim, posaçërisht atyre
të Irakut e të Sirisë, që po pësojnë vuajtje të mëdha, të pushtuar gjithnjë nga frika,
përballë vijimit të pandërprerë të dhunës. Në Sinodin e siro-katolikëve u bënë
përpjekje për t’u dhënë përgjigjje urgjente pyetjeve më të mprehta në gjirin e kësaj
Kishe si dhe shpresave aktuale të besimtarëve. Posaçërisht u diskutua reforma e Liturgjisë
Hyjnore, në shërbim të një hovi të ri të devocionit të tyre. Kjo punë, nënvizoi Papa,
kërkon thellim të vazhdueshëm të Traditës si dhe shumë arsyetim, duke e ditur mirë
sa e ndjeshme është asambleja ndaj dhuratës së madhe të Fjalës së Zotit dhe të Eukaristisë: “Situata
e vështirë në Lindjen e Mesme shkaktoi e vijon të shkaktojë në Kishën tuaj zhvendosje
të besimtarëve drejt Heparkive të diasporës, e kjo ju vë përballë kërkesave të reja
baritore”. Është sfidë e dyfishtë, vërejti Papa, nga njëra anë t’i qëndrosh besnik
origjinës, e nga ana tjetër, të radhitesh në kontekste të ndryshme kulturore, duke
u vënë në shërbim të shpëtimit të shpirtrave e të së mirës së përbashkët. Kjo lëvizje
e besimtarëve kah vendet, që i shikojnë si më të sigurta, e varfëron praninë e krishterë
në Lindjen e Mesme, tokë e profetëve, e predikatarëve të parë të Ungjillit, e martirëve
dhe e shumë shenjtorëve, djep i vetmitarëve e i jetës murgare. E gjithë kjo, pohoi
Papa, kërkon barinj e besimtarë të guximshëm, të aftë për ta dëshmuar Ungjillin në
ballafaqimin, shpesh jo të lehtë, me njerëz të etnive e feve të ndryshme. Shumë
kanë ikur për të shpëtuar nga një çnjerëzim, që flak në rrugë të madhe popullsi të
tëra, duke i lënë pa asnjë mjet jetese. Së bashku me Kishat e tjera, përpiquni t’i
koordinoni përpjekjet për t’iu përgjigjur nevojave humanitare si të atyre që mbeten
në atdhe, ashtu edhe të atyre, që ikin në vise të tjera.Papa Françesku e nxiti, në
përfundim, Kishën siro-katolike të vijojë misionin e saj të shpresës, në shërbim të
kësaj bashkësie të lashtë të krishterë.