Koha e Ardhjes, kohë e pritjes, e përtëritjes. Meditime për çdo ditë: 11 dhjetor
Sa hire ke marrë? Njeriu
mund ta ushtrojë kujtesën, për t’i rijetuar jo vetëm të papriturat e padëshiruara
të jetës, por edhe të mirat e hiret, që janë dhanti e Zotit: rastet e favorshme, takimet
prekëse me miqtë, sukseset e papritura, rezultatet pozitive, arritjet me vlerë, sinjalet
e shndërrimit, hapat e kthesës, shenjat e Provanisë. Një listë e gjatë, sa ditët e
jetuara...
Priremi të kujtojmë më shumë ditët e zeza, sesa të bardhat, të këqijat,
sesa të mirat. E kjo ndodh sepse, shpesh herë, duke besuar se jemi ne autorët e hirit,
nuk i vlerësojmë ngjarjet e bukura, nuk dimë t’i shikojmë si burim gëzimi e mrekullie. Po
sot duam të ndalemi pikërisht tek të mirat, që patëm në jetën tonë. E t’i japim përgjigje
pyetjes: nga na erdhën? Prej nga na zbritën? Sikur të ishim aq fatlumë, sa ta shikonim
mirësinë hyjnore gjithnjë në veprim, shpirti ynë do të galdonte nga gëzimi e nga mirënjohja.
E do të kujtoheshim kush është autori i të mirave tona e do ta falënderonim për provaninë
e tij, për kujdesin ndaj nesh, për mrekullitë, që vijon t’i bëjë në rrjedhën e kohës
pa cak. E ne duam t’i kujtojmë sot e ta pyesim veten: “Sa herë u mrekulluam në
shpirt? Sa herë u çuditëm, para së papriturës së dëshiruar? Sa herë, përmes lutjes,
ndjemë sesi ngjarje tejet të dhimbshme, që dukeshin të pashmangëshme, përfunduan papritur
ashtu si dëshironim? Sa herë ndjemë mbi shpirtin tonë dikimin e hirit hyjnor? Sa herë
morëm forcë, për të falur e për të propozuar paqen? Ti, o Zot, ringjall dëshirën
për jetë, rijep guxim, ndez një dritë, që nuk buron thjesht nga mendja. Dritë që
ndizet misteriozisht në zemër. Nganjëherë të duket sikur Zoti e fsheh praninë e
tij e mrekullitë e tij, në pritje të kohës së përshtatshme. E kur kjo kohë mbërrin,
njeriu e prek me dorë mrekullinë e ndjen dëshirën e pakundërshtueshme për t’ia kthyer
Zotit të mirën, me lavde e vepra dashurie të krishterë. E për t’iu përgjigjur mrekullisë
hyjnore, me mrekulli njerëzore. Sepse, me hirin e Zotit, edhe njeriu mund të bëjë
mrekulli.
“O i gjithëpushtetshmi e i gjithëshenjtnueshmi Zot! Tejet
i larti Hyj, tejet i miri! Mirësia e kulluar, pambarim: Premto
që ta lartojmë Ty çdo lumni e çdo lavdi e çdo hir e çdo nderim, edhe
urimet e bekimet të gjitha e gëzim edhe paqe e mirësi. Fiat! Fiat!”.Shën
Françesku