Veprës “Traktat i devocionit të vërtetë për Marinë”, shkruar nga Shën Luigji Maria
Grignion de Monfort, po i vjen fundi, së bashku me muajin e Rruzares. Të dëgjojmë
se ç’dëshiron të na thotë shenjti sot…
111.
Kam thënë, tashmë shumë gjëra për Virgjërën e shenjtnueshme: por kam ende shumë për
të thënë, e prap do të lë shumë pa thënë, për padije, paaftësi ose për mungesë kohe,
në ndjetin për të formuar të devotshëm të vërtetë të Marisë e një dishepull të vërtetë
të Jezu Krishtin
112. Oh! Si do të shpërblehej mundi im, nëse ky shkrim
i vogël, duke rënë në duart e një shpirti të gatshëm, të lindur nga Zoti e nga Maria,
e jo nga gjaku, as nga dëshirat e mishit, e aq më pak, nga vullneti i njeriut, do
ta bënte të zbulojë e do t’i frymëzonte, me hirin e Shpirtit të Shenjtë, shkëlqimin
dhe vlerën e devocionit të vërtetë e të qëndrueshëm ndaj Virgjërës së Shenjtnueshme,
që po e paraqes këtu. Po ta dija se gjaku im prej mëkatari do të mund të shërbente
për të bërë që të hyjnë në zemra të vërtetat, që po shkruaj në nder të Nënës sime
të dashur Sovrane e Zonjës, biri e skllavi i fundmë i së cilës jam, do ta përdorja
në vend të bojës së shkrimit, për t’i radhitur këto shkronja, me shpresë se mund të
gjej shpirtëra të mirë që, me besnikërinë e tyre ndaj praktikës, që po mësoj, do t’ia
shpërblenin Nënës e Zonjës sime të dashur humbjet e pësuara për shkak të mosmirënjohjes
e të pabesisë sime.