Марнасць – гэта спакуса,
якая тычыцца не толькі язычнікаў, але і хрысціян, - адзначыў папа Францішак падчас
ранішняй Эўхарыстыі ў Ватыкане 25 верасня 2014 г. У сваёй гаміліі Пантыфік пахіліўся
над вечнымі словамі з кнігі Эклезіяста: “Марнасць марнасцяў і ўсё марнасць”. Ён нагадаў,
што Езус папракаў марных людзей: тых, якія маліліся на вуглах вуліц і насілі цудоўныя
вопраткі, накшталт валадароў. Усё гэта марнасць, “калі ты молішся – прасіў Пан, –
калі ласка не рабі гэтага навідавоку, маліся патаемна, пайдзі ў свой пакой”, а калі
даеш міласціну “не трубі” аб гэтым. “Айцец усё бачыць, і гэтага дастаткова”, - падкрэсліў
Францішак. “Хрысціяне, якія жывуць напаказ, дзеля марнасці, нагадваюць паўлінаў”.
Многія ганарацца сваяцтвамі з тым ці іншым святаром ці біскупам, але важна іншае:
“Як жывеш з Панам? Як молішся? Ці даеш міласціну? Ці наведваеш хворых?”. Менавіта
таму, паводле папы Францішка, Езус прасіў вернікаў будаваць сваёй жыццё на скале,
якой з’яўляецца праўда, а не на пяску – марнасці.
Святы Айцец выказаў занепакоенасць
тым, што многія хрысціяне жывуць верай толькі напаказ: “Іх жыццё нагадвае мыльны пузыр:
прыгожы, шматкаляровы, але існуючы толькі секунду”. Сапраўдны супакой, паводле Пантыфіка,
можа прынесці чалавеку толькі праўда, і на ёй трэба будававаць сваё жыццё. “Марнасць,
гэта вельмі цяжкая духоўная хвароба”, адзначыў ён і заклікаў прасіць у Бога аб дары
жыцця ў праўдзе.