Օգոստինոս Վրդ. Սեքուլեանի անթառամ յիշատակին եւ անոր Քառասունքին առիթով
ՄԱԳ. Հ. ՍԱՐԳԻՍ Ծ. ՎՐԴ. ԷՐՄԷՆ Ան բազմավաստակ, անխոնջ մշակն էր Տիրոջ հունձքին, եռանդուն,
նուիրեալ քահանան Բարձրելոյն: Օրինակելի երիցագոյն կրօնաւոր հայրիկն էր Վիեննայի Մխիթարեան
միաբանութեան: Հաւատարիմ, ուխտաւոր առաքեալն էր հոգիներուն եւ գործադրիչը իր համանուն
սուրբին` Ս. Օգոստինոսի խօսքին. «Եթէ կ՛ուզես սիրել Քրիստոսը, սէրդ տարածէ ամբողջ
մարդոց, որպէսզի անոնք դառնան անդամները Քրիստոսի»: Տիպար դաստիարակ-ուսուցիչն էր
նորահաս սերունդին. միշտ կը կրկնէր, թէ` «կեանքի գաղտնիքը ուրիշին համար ապրիլ գիտնալն
է»: Մխիթար աբբահայր կ՛ըսէ ազգին` «Քեզի ծառայելը պատիւ է ինծի համար»: Իմ մտահոգութիւնս
ազգին ապագան է, որ կախուած է նոր սերունդէն, որ համապատասխանաբար կախուած է մեր դիրքորոշումէն,
գիտակցութենէն եւ համոզումէն, թէ` պարտականութիւնը ունինք ազգին հանդէպ»: Քահանայական
շարքերու նօսրացման գիտակից` ծերունազարդ վարդապետը պայծառամիտ, առոյգ եւ մշտադալար հոգւով
շարունակեց իր կրօնաբարոյական ու մայրենիի դաստիարակութիւնը մինչեւ այն թուականը ( 13
նոյեմբեր 2009), երբ իր առաջնորդները անարդար պաշտօնագիր-որոշումով արգիլեցին իր մուտքը
Լոս Անճելըսի իր իսկ հիմնած դպրոցի սեմէն ներս: Հնազանդեցաւ. հաւատարիմ ուխտերուն,
ապրեցաւ իր խցիկին մէջ աղօթքով եւ գրական պարապումներով: Սակայն այդ թուականը այն՜քան
անջնջելի քանդակուած էր մտքին մէջ ու այն՜քան խորունկ խոցած էր սիրտն ու հոգին, որ մահէն
օր մը առաջ երեք անգամ կրկնած էր աքսորման այդ թուականը` իր պաշտելի վարժարանէն: Հակառակ
այս խաչերուն` ան շարունակեց Տիրոջ ընծայած բարիքներուն հատուցանել իր նուիրումով եւ
ստանձնած պաշտօնին հաւատարմութիւնը ցոյց տուաւ իր յարատեւ ներկայութեամբ մինչեւ վերջին
շունչը, որ արգասիքն էր իր անխախտ հաւատքին: Աստուածամայրը` իր պաշտելի Սիրամայրը,
չթողուց, չլքեց իր յոգնաբեկ ծառան, եւ ան Տիրամօր գովերգը կրկնեց միշտ, թէ` «Ան միշտ
ողորմութեամբ կը նայի աստուածավախ մարդոց վրայ»: 19 յուլիս 2014ին փոխակերպուեցաւ
այս աշխարհէն Անոր քով, որ կ՛ըսէ. «Ես եմ յարութիւնը եւ կեանքը»: (Յովհ. 11) Տէրը,
իր հաւատարիմ առաքեալին թող պարգեւէ կեանք յաւիտենական, ուրախութիւն անխառն եւ շնորհէ
աճում եւ պտղաբերում իր ցանած բիւր սերմերուն: Արդարներու յիշատակը օրհնեալ թող ըլլայ: Ան
1921-ի սեպտեմբեր 19-ին ծնած է Թրանսիլվանիոյ Ճուրճով քաղաքը (այժմ Ռումանիա: Նախնիները
գաղթած են 1319-ին, Անի քաղաքէն: 1927-1931նախակրթարանը կատարած է Ճուրճովի մէջ: 1931
օգոստոսին մեկնած է Վիեննա,մտած է Մխիթարեան կղերանոց եւ 1938 յուլիսին անդամագրուած
է միաբանութեան: 1944 դեկտեմբեր 31-ին` ձեռնադրուած է կուսակրօն աբեղայ: 1945 յունիսին`
աւարտած է աստուածաբանական եւ մանկավարժական դասընթացքները, սկսած է ուսուցչագործել եւ
1946-ին Վիեննայի պետական համալսարանէն ստացած է մագիստրոսի տիտղոսը: Զանազան շրջաններու
եղած է պատասխանատու Մխիթարեան մատենադարանին, թանգարանին, դիւանատան եւ Մխիթարեան անունով
խմիչքին նաեւ ուսուցիչ եւ օգնական վերակացու կղերանոցին` Վիեննա: Զանազան շրջաններու
եղած է օգնական տնօրէն, տնօրէն Հազմիէի (Պէյրութ) Վիեննական Մխիթարեան վարժարանին ու
ժառանգաւորներուն, ինչպէս նաեւ` Վիեննական Մխիթարեան Միաբանութեան ընդհ. վարչութեան անդամ,
Ընդհ. գործակալ եւ Ընդհ. Աթոռակալ եւ 1977-83 , 1988-93 խմբագիր «Հանդէս Ամսօրեայ» հայագիտական
ուսումնաթերթի եւ տնօրէն Մխիթարեան տպարանի: 1984-2009 եղած է օգնական տնօրէն Վիենն.
Մխիթարեան վարժարանին` Լա Քրէսենթա (Լոս Անճելէս) եւ ապա Տնօրէն նախ Լա Քրէսենթայի մէջ
եւ 1998-էն սկսեալ Թիւժիւնկա (Լոս Անճելըս): Նոյն ժամանակամիջոցին ստանձնած է վերակացուի
պաշտօն` Վիեննա եւ եղած է հոգեւոր հովիւ հունգարահայոց: Վախճանած է 2014 յուլիս 19-ին
Թիւժենկա` Լոս Անճելըս: Գրական վաստակին մաս կի կազմեն. 1949` Նոր Կտակարանի գիրքերուն
կարգը. 1971` Վիեննայի Մխիթարեան թանգարանի Կոստանդին Երրորդէն մինչեւ Լեւոն Ութերորդի
դրամները. 1982` Վիեննայի Մխիթարեան թանգարանի Հեթում Բ., Լեւոն Գ. եւ Աւշինի դրամները. 1983`
Վիեննայի Մխիթարեան մատենադարանի հայերէն ձեռագիրներու ցուցակ, Գ. հատոր. 1987` Աշխարհաբար
սաղմոսարան: Աշխարհաբար Հին Կտակարան: «Հանդէս Ամսօրեայ»-ի 100 տարուան մատենագիտական
ցուցակ: Ունի բազմաթիւ բանասիրական, դրամագիտական, ծիսական եւ տոմարագիտական յօդուածներ,
մանաւանդ «Հանդէս Ամսօրեայ»-ի մէջ: Առաջին անգամ ապացուցած է, թէ դրամահատութեան արքայական
փողերանոցներ ունեցած են կիլիկեան շրջանին ոչ միայն Սիս եւ Տարսոն քաղաքները, այլ նաեւ`
վաճառաշահ Այաս նաւահանգիստ-քաղաքը: Մամուլի տակ է Նոր Կտակարանը աշխարհաբարով: Վիենն.
Մխիթ.