Կիրակի օրուայ Աւետարանի ընթերցում Մարկոս 7, 31-37

31 Դարձեալ Տիւրոսի եւ Սիդոնի հողամասերէն մեկնելով` գնաց Գալիլեայի ծովեզերքը, Դեկապոլիսի հողամասին մէջէն:
32 Մէկը բերին անոր առջեւ, խուլ ու դժուարախօս, եւ կ'աղաչէին` որ ձեռք դնէ անոր վրայ:
33 Բազմութենէն մէկդի առնելով զայն` իր մատները մխեց անոր ականջներուն մէջ ու թքնեց, եւ դպաւ անոր լեզուին.
34 ապա երկինք նայելով` հառաչեց ու ըսաւ անոր. «Եփփաթա՛», (որ ըսել է` բացուէ՛.)
35 իսկոյն բացուեցան անոր ականջները եւ քակուեցաւ անոր լեզուին կապը, ու շիտակ կը խօսէր:
36 Պատուիրեց անոնց` որ ո՛չ մէկուն ըսեն. սակայն ինք ո՛րքան կը պատուիրէր անոնց, անոնք ա՛լ աւելի կը հրապարակէին:
37 Չափազանց կ'ապշէին ու կ'ըսէին. «Ան ամէն ինչ լաւ կ'ընէ. խուլերուն լսել կու տայ, եւ համրերուն` խօսիլ»: