13 Երբ Յիսուս լսեց, անկէ նաւով մեկնեցաւ ամայի տեղ մը` առանձին: Երբ բազմութիւնները
լսեցին, ոտքով հետեւեցան անոր` [իրենց] քաղաքներէն: 14 *Երբ դուրս ելաւ, տեսնելով
մեծ բազմութիւն մը` գթաց անոնց վրայ ու բուժեց անոնց հիւանդները: 15 Իրիկունը` իր
աշակերտները եկան եւ ըսին. “[Հոս] ամայի տեղ մըն է, ու ժամանակը արդէն անցած է. արձակէ՛
բազմութիւնը, որպէսզի երթան գիւղերը եւ կերակուր գնեն իրենց”: 16 Յիսուս ըսաւ անոնց.
“Պէտք չկայ որ անոնք երթան, դո՛ւք տուէք անոնց` որ ուտեն”: 17 Անոնք ալ ըսին. “Հոս
[ուրիշ բան] չունինք, բայց միայն հինգ նկանակ ու երկու ձուկ”: 18 Ըսաւ [անոնց]. “Հո՛ս`
ինծի՛ բերէք զանոնք”: 19 Եւ հրամայեց որ բազմութիւնը նստեցնեն խոտին վրայ: Հինգ նկանակներն
ու երկու ձուկերը առաւ, դէպի երկինք նայելով` օրհնեց, եւ կտրելով նկանակները` տուաւ աշակերտներուն,
աշակերտներն ալ` բազմութեան: 20 Բոլորը կերան ու կշտացան, եւ վերցնելով աւելցած բեկորները`
տասներկու կողով լեցուցին: 21 Անոնք որ կերան` հինգ հազարի չափ [այր] մարդիկ էին,
կիներէն ու մանուկներէն զատ: