Святы Пасад высока цэніць патэнцыял індустрыі турызму
Як турызм можа спрыяць
інтэгральнаму развіццю чалавека? – гэтым пытаннем задаюцца аўтары паслання Папскай
рады пастырства эмігрантаў і падарожнікаў на Сусветны дзень турызму, які будзе адзначацца
27 верасня 2014 г. Для гэтага патрыбны “збалансаваны прагрэс” трох складаючых турыстычнай
індустрыі: эканамічнай, сацыяльнай і экалагічнай. Прычым, пад апошняй разумеецца як
экалагічны, так і культурны кантэкст. Турызм з’яўляецца адным з ключавых фактараў
эканамічнага развіцця, улічваючы, што ён забяспечвае ад 7% да 8% працоўных месцаў
у свеце і на яго прыходзіцца 30% сусветнага экспарту паслуг. “Такім чынам, турызм
з’яўляецца адным з найбольш жыццяздольных і ўстойлівых варыянтаў па скарачэнні маштабаў
галечы ў найбольш бедных раёнах”, праз стварэнне працоўных месцаў і развіццё інфраструктуры,
гаворыцца ў пасланні, апублікаваным 11 ліпеня 2014 г. у Ватыкане. Важна, аднак, каб
эканамічныя выгады ад турызму ахоплівалі ўсе слаі мясцовага грамадства і адпавядалі
этычным крытэрыям. “Ніхто не можа будаваць свой росквіт за кошт іншых”, - напісана
ў дакуменце.
Выгады ад турызму не могуць быць зведзены выключна да эканомікі.
Ёсць і іншыя вымярэнні, роўныя з эканамічным або яшчэ больш важныя: культурнае ўзбагачэнне,
магчымасць для сустрэчы, садзейнічанне ўзаемнай павазе і цярпімасці, супрацоўніцтва
паміж дзяржаўнымі і прыватнымі арганізацыямі, умацаванне грамадзянскай супольнасці,
паляпшэнне сацыяльных умоў супольнасці, стымул для ўстойлівага эканамічнага і сацыяльнага
развіцця, а таксама садзейнічанне прафесійнаму развіццю моладзі.
Святы Пасад
лічыць, што галоўную ролю ў развіцці турызму павінны граць мясцовыя супольнасці. Бо
для турыстаў важны не толькі прыгожы пейзаж або зручная інфраструктура, але і мясцовыя
каларыт і культура. Менавіта мясцовыя супольнасці павінны адчуваць пакліканне абараняць
сваю прыродную і культурную спадчыну. Хрысціяне, члены гэтых супольнасцяў, павінны
быць здольнымі адлюстраваць сваё мастацтва, традыцыі, гісторыю і маральныя і духоўныя
каштоўнасці, але, перш за ўсё, веру.
Каталіцкі Касцёл прызнае патэнцыял індустрыі
турызму ў многіх частках свету і стварае простыя, але эфектыўныя праекты. Усё большая
колькасць хрысціянскіх асацыяцый арганізуюць турызм у менш развітых напрамках ці так
званы “салідарны або валанцёрскі турызм”, якія дазваляе людзям спалучыць адпачынак
з дапамогай краінам, якія развіваюцца. Акрамя таго, Касцёл дапамагае ў падрыхтоўцы
кадраў для турыстычнай сферы. Шматлікія парафііі ў турыстычных зонах прапануюць літургічныя,
адукацыйныя і культурныя мерапрыемствы, з надзеяй, што людзі ў час адпачынку не забудуцца
пра Бога. Гэтыя душпастырскія прапановы маюць усё больш важнае значэнне, асабліва
ў перыяд, калі развіваецца так званы “эмпірычны турызм”, які імкнецца ўсталяваць сувязі
з мясцовым насельніцтвам і дазваляе турыстам адчуць сябе членамі супольнасці.
У пасланні гучыць заклік да святароў, законнікаў і свецкіх вернікаў, якія працуюць
над праектамі ў сферы турызму, не забывацца, што іх галоўнай мэтай павінна быць евангелізацыя.