Lumturitë janë program i jetës së të krishterit. Këtë pohoi sot Papa gjatë Meshës
së mëngjesit, kremtuar në Shtëpinë e Shën Martës. Ati i Shenjtë e përqendroi gjithë
homelinë tek Lumturitë, duke nënvizuar, një ditë pas takimit të lutjes për paqe në
Vatikan, se duhet marrë guximi i butësisë, për ta mundur urrejtjen.
Lumturitë janë
programi, karta e identitetit e të krishterit, tha Papa Françesku gjatë homelisë,
një meditim i thellë, kushtuar Lumturive, për të cilat flet Ungjilli i sotëm. Nëse
ndonjëri nga ne, pohoi, bën pyetjen: “Ç’duhet bërë për të qenë i krishterë i mirë?’,
këtu e gjejmë përgjigjen e Jezusit, që na tregon sjellje, të gjitha kundër rrymës,
në krahasim me gjithçka që do e bën bota. Pasuritë, vijoi Papa, nuk të sigurojnë asgjë.
Për më tepër, kur zemra mbushet plot me pasuri, kënaqet me vetveten e në të nuk ka
më vend për Fjalën e Zotit. Prandaj, lum ata, që vajtojnë, se do të ngushëllohen: ”Po
bota na thotë: gëzimi, lumturia, dëfrimi, këto po, janë të bukura. Sepse kjo është
jetë! E nuk do t’ia dijë fare, kthen kokën mënjanë, kur ka probleme sëmundjesh, dhimbjesh
në familje. Bota nuk do të qajë, bota nuk i do dhimbjet. Dëshiron t’i mbulojë, t’i
harrojë. Por vetëm njeriu, që i shikon gjërat ashtu siç janë e qan në zemër të vet,
është i lum e do të gjejë ngushëllim. Ngushëllimin e Jezusit, jo atë të botës. Lum
të butët në këtë botë, botë luftërash, që kur zu fill, botë sherresh, botë urrejtjesh,
mërish. E Jezusi na thotë: larg luftërash, larg urrejtjesh. Paqe e butësi”. Por,
po të jem i butë në jetë, vijoi, njerëzia mendon se jam njeri pa mend, se nuk jam
në gjendje ta kuptoj këtë jetë! Të mendojnë si të duan, tha Papa, po ti e di se nuk
je budalla, se je i butë e se me këtë butësi do të trashëgosh Tokën: “Lum ata që kanë
uri e etje për drejtësi, lum, shtoi, ata që luftojnë për një botë të drejtë. Nuk është
vështirë, nënvizoi, të hysh në klikat e korrupsionit, në politikën e përditshme të
do ut des (më jep, të jap). Gjithçka bëhet për interes. E ngarkohet me padrejtësi.
Sa e sa njerëz vuajnë nga këto padrejtësi. Lum të mëshirshmit, se do të gjejnë mëshirë.
Të mëshirshmit, pohoi Papa, janë ata që falin, që i kuptojnë gabimet e të tjerëve.
Jezusi, sqaroi, nuk thotë “Lum ata që ahmerren, që e marrin hakun”. Por thotë: “Lum
ata që falin, që janë plot me mëshirë. Sepse ne të gjithë jemi ushtri të falurish.
Të gjithë u falëm. Prej këndej, i lum është ai, që ecën në rrugën e faljes. Lum të
pastrit në zemër, njerëz me zemër të thjeshtë, të pastër, pa ndyrësi, zemër që di
të dojë pastërtisht. Lum veprimtarët e paqes. Po për ne është më e lehtë të jemi veprimtarë
luftërash ose ngatërresash! Kur dëgjoj një gjë e vrapoj t’ia them tjetrit e t’ia tregoj
ashtu si më pëlqen, paksi më gjerë e paksi më gjatë…. krijohet bota e përgojimeve.
Thashethemnaja! E njerëzit që merren me thashetheme, nuk dinë ç’është paqja, janë
armiq të paqes. Nuk janë të lum!”. Lum të persektuarit për drejtësi. Këta njerëz,
vijoi Papa, persekutohen vetëm e vetëm pse luftojnë për drejtësi. E ky është programi
i Lumturive, që na e propozon Jezusi: sa i thjeshtë, aq i vështirë. E nëse dëshirojmë
edhe më shumë, Jezusi na jep protokollin, sipas të cilit do të gjykohemi. Gjindet
në Kapitullin e 25-të të Ungjillit sipas Mateut: “Isha i uritur, e më dhatë të ha;
i etur, e më dhatë të pi; i sëmurë, e më vizituat; në burg, e erdhët e më patë”. Me
këto dy gjëra: Lumturitë e Mateu 25, mund ta jetosh jetën e krishterë në nivelin e
shenjtërisë: “Pak fjalë, fjalë të thjeshta, por praktike për të gjithë, sepse
kristianizmi është fe praktike: nuk është gjë për t’u menduar, është për t’u praktikuar,
për t’u bërë. Sot, nëse keni pakëz kohë në shtëpi, merreni në dorë Ungjillin, Ungjillin
e Mateut. Në fillim janë Lumturitë: kapitulli V. E do t’ju bëjë mirë t’i lexoni një
herë, dy, tri herë. Të lexoni këtë program shenjëtërie. Zoti ju dhëntë hirin ta merrni
vesh këtë mesazh!”.