Sheshi i Xhamive, i njohur edhe si Al-Hàram Ash-Sharìf (rrethimi fisnik i shenjtë,
në arabisht) është një rrafshinë artificiale në formë trapezi (gjatësia 462-491 m,
gjerësia 281-310 m), që zë një të gjashtën e sipërfaqes së Qytetit të Vjetër. Zona
është tri herë e shenjtë: hebrenjtë e mbajnë si vendin e episodit të Abrahamit e të
Isakut dhe si vendin e Tempullit të Salomonit; myslimanët e konsiderojnë si vendi
i tretë i shtegtimeve, pas Mekës dhe Medinës; së fundi, për të krishterët është vendi
i profecisë së Krishtit për shkatërrimin e Tempullit të Jeruzalemit. Në shesh ngrihen
dy xhami të mëdha (Kupola e Shkëmbit dhe Xhamia Al-Aksa) me vende të tjera të shenjta
me minare, shatërvane e galeri. Tek sheshi mund të arrihet përmes tetë shkallëve,
në majë të të cilave ndodhen harqe që quhen Mauazìn (peshore në arabisht): aty, sipas
fesë islamike, do të varen peshoret për të matur shpirtrat, ditën e Gjykimit të Mbramë.