Papa ipeshkvijve meksikanë: jetojeni fenë pa ndërlikime

Jetojeni fenë pa luhatje e pa ndërlikime, për të përmirësuar, kështu, një kontekst shoqëror të tronditur nga dhuna e tepruar. E theksoi këtë Papa, në fjalimin dorëzuar ipeshkvijve të Meksikës, pritur në audiencë, me rastin e vizitës së tyre “ad Limina”.

Shikimi i Papës latinoamerikan mbi kontinentin, ishte si oqean mirëkuptimi. Meksika, pohoi në fillim të fjalës, drejtuar prelatëve, është thellësisht e krishterë, e në se nuk përfillet kjo, nuk mund të kuptohet seriozisht asnjë nga vendet e Amerikës Latine. E megjithatë, Kisha vendase duhet të bëjë përpjekje vigane për t’u ngulur e për t’u rritur mirë mbi rrënjët e fesë, mbjellur qëkur. E kjo, sepse mbi ta është shtrirë, duke u forcuar gjithnjë më shumë, një kore problemesh të rënda shoqërore. I njoh mirë, nënvizoi Papa, përpjekjet tuaja për t’i ndihmuar të varfërit, njerëzit pa plang pa shtëpi, të papunët, ata që punojnë në kushte çnjerëzore, pa asnjë ndihmë nga ana e shërbimeve shoqërore, emigrantët në kërkim të një jete më të mirë, bujqit, shpesh të rrënuar… E di mirë sa përpiqeni për viktimat e trafikut të drogës e për grupet shoqërore më të ligshta, e po aq, e njoh edhe impenjimin tuaj për mbrojtjen e të drejtave të njeriut dhe zhvillimin e gjithanshëm të tij. E, duke folur si vëllai me vëlla me ipeshkvijtë, Papa i porositi:
“Kur nuk mund t’i zgjidhni problemet me birin, shkoni tek Nëna, që di si zgjidhen punët… Besoj se Maria nuk do t’ju lërë vetëm para problemeve të shumta, të dhimbshme: nuk do të rrijë duarkryq duke parë sesi një pjesë e bijve të saj kapërcejnë kufirin, duke ndjekur problemet e emigracionit, ato, që arrijnë nga ana tjetër…Shumë bij vdesin, gjejnë vdekjen nga dora e vrasësve të paguar… Të gjitha, probleme serioze… E pastaj, droga, gjë që ju bën të vuani seriozisht”.
Kështu u shpreh Papa, që kaloi, pastaj, në problemet e brendshme të Kishës meksikane. Theksoi domosdoshmërinë e thellimit të përgatitjes së laikëve, për ta bërë më të dukshme përmasën publike të fesë e të familjeve, parë si shkollat e para të tansmetimit të fesë. Papa i këshilloi ipeshkvijtë ta thellojnë punën baritore me familjen, vlera më e madhe e këtyre popujve, që përballë kulturës çnjerëzore të vdekjes, të mbështesë fort kulturën e respektit për jetën në të gjitha fazat e saj, nga zënia, në perëndim. Pastaj kujtoi mbështetjen e përshpirtërisë popullore e të famullive, që njerëzit ta jetojnë fenë pa ndërlikime e pa luhatje, në gjirin e shoqërisë aktuale.
Në përfundim, porosia për ta ruajtur fort transhendencën e dyfishtë: lutjen dhe afërsinë me popullin e tyre: transhendecë e dytë, kjo.