Святы Айцец: папросім маці Езуса ўвесці нас у пасхальную радасць (поўны тэкст)
Дазволіць, каб радаснае
здзіўленне пасхальнай нядзелі выпраменьвалася ў думках, позірках, паводзінах, жэстах
і словах, заклікаў папа Францішак вернікаў 21 красавіка 2014 г. падчас малітвы “Уладарка
неба”, якая ў пасхальны перыяд замяняе традыцыйны “Анёл Панскі”. Памаліцца супольна
са Святым Айцом сабралася вялікая колькасць пілігрымаў з Італіі і іншых краін свету.
Францішак звярнуўся да іх з традыцыйным велікодным прывітаннем “Хрыстус уваскрос –
Сапраўды ўваскрос!” на грэцкай і італьянскай мовах і нагадаў, што Хрыстус сапраўды
жывы і таксама прысутнічае на плошчы. “На працягу гэтага тыдня мы можам працягваць
абменьвацца пасхальнымі віншаваннямі, нібыта гэта адзін дзень. Гэта вялікі дзень,
які ўчыніў Пан. Пануючае пачуццё, якое выходзіць з евангельскіх апавяданняў аб Уваскрасенні
– гэта радасць, поўная здзіўлення; гэта вялікае здзіўленне, але з яго выходзіць радасць
і ў літургіі мы перажываем духоўны стан вучняў, якія пачулі навіну прынесеную жанчынамі:
Езус уваскрос!
Дазволім, каб гэты досвед, пераказаны ў Евангеллі, адбіўся таксама
і ў нашых сэрцах і праявіўся ў нашым жыцці. Дазволім, каб радаснае здзіўленне пасхальнай
нядзелі выпраменьвалася ў думках, позірках, паводзінах, жэстах і словах... Але гаворка
ідзе не пра "макіяж"! Яно паходзіць знутры, з сэрца заглыбленага ў крыніцу гэтай радасці,
як сэрца Марыі Магдалены, якая плакала па страце свайго Пана і не верыла ўласным вачам
убачыўшы Яго ўваскрослым. Хто перажывае такі досвед, становіцца сведкам уваскрасення,
бо ў пэўным сэнсе ўваскрасае сам, уваскрасае сама. Такім чынам становіцца здольным
несці “прамень” святла Ўваскрослага ў розныя чалавечыя сітуацыі: шчаслівыя – робячы
іх яшчэ больш прыгожымі і захоўваючы ад эгаізма; балючыя – нясучы спакой і надзею.
Было
б добра, на працягу гэтага тыдня, узяць у рукі Евангелле і перачытасць тыя раздзелы,
якія апавядаюць пра ўваскрасенне Езуса. Гэта было б вельмі добра – узяць кнігу, пашукаць
раздзелы і перачытаць іх. Было б добра паразважаць пра радасць Марыі, Маці Езуса.
Яе боль быў глыбокім настолькі, што нават прабіў ёй душу, але такой жа ўнутранай і
глыбокай была яе радасць і ад яе маглі натхняцца вучні. Прайшоўшы праз досвед смерці
і ўваскрасення свайго Сына, на якія глядзела праз веру, як на выраз найвышэйшай любові
Бога, сэрца Марыі стала крыніцай спакою, суцяшэння, надзеі і міласэрнасці. Усе прэрагатывы
нашай Маці выходзяць адсюль, ад удзелу ў Пасхе Езуса. Яна памерла разам з Ім; яна
ўвасросла з Ім. З пятніцы да нядзельнай раніцы, яна не губляла надзеі: мы сузіралі
Маці журботную, але ў той жа час, Маці поўную надзеі. Таму яна з’яўляецца Маці ўсіх
вучняў, Маці Касцёла і Маці надзеі.
Яе, маўклівую сведку смерці і ўваскрасення
Езуса, папросім увесці нас у пасхальную радасць. Учынім гэта праз малітву “Уладарка
неба”, якая ў пасхальны перыяд замяняе малітву “Анёл Панскі”.
Пасля малітвы
Святы Айцец прывітаў прысутных на плошчы св. Пятра пілігрымаў і пажадаў ім правесці
велікодны панядзелак у радасці і спакоі.