“У крыжы Хрыста адбылося
не толькі адкупленне праз пакуты, але таксама і самі чалавечыя пакуты былі адкуплены”,
- пісаў бл. Ян Павел ІІ у сваім Апостальскім лісце аб сэнсе чалавечых пакутаў “Salvifici
doloris”, апублікаваным у Сусветны дзень хворага 11 лютага 1984 г.. Сёння спаўняецца
30 гадоў з дня яго выхаду. У ім Святы Айцец разважае над таямніцай болю, пачынаючы
ад пытання, якое задае сабе кожны чалавек: чаму існуюць пакуты? На думку Пантыфіка,
любы з адказаў на гэта пытанне будзе няпоўным і недастатковым. Толькі Хрыстус дазваляе
нам увайсці ў таямніцу пакутаў, адказваючы на пытанне пра прычыны іх існавання з крыжа.
Езус,
аднак, не робіць абстрактнага тлумачэння прычынаў болю, але заклікае ісці за Ім, заклікае
кожнага ўдзельнічаць са сваімі пакутамі ў справе збаўлення свету. “Калі чалавек бярэ
на сябе крыж, духоўна яднаючыся з крыжом Хрыста, перад ім паступова адкрываецца збаўчы
сэнс пакутаў. І тады чалавек знаходзіць у сваіх пакутах унутраны спакой і нават духоўную
радасць”, - пісаў благаслаўлёны Папа.
Паводле Яна Паўла ІІ, адказ знаходзіцца
ў любові. Езус, разам з пакутамі людзей, узяў на сябе іх грахі і такім чынам перамог
зло. Пакутаваць, на думку Пантыфіка, азначае адкрыцца на дзейнасць збаўчых Божых сілаў,
прынесеных чалавецтву Езусам. Адкрыццё збаўчага сэнсу пакутаў у адзінтве з Хрыстом
знішчае адчуванне іх бескарыснасці, а боль, які перажываецца разам з Хрыстом, па-сапраўднаму
служыць збаўленню братоў і сясцёр. “Ён не толькі карысны для іншых, але больш –выконвае
неад’емнае служэнне”, - пісаў Ян Павел ІІ.
Паводле Святога Айца, у гэтым парадокс
Евангелля: крыніцы Боскай сілы прабіваюцца менавіта праз чалавечую слабасць, а ў веры
ва ўваскрасенне чалавек знаходзіць “цалкам новае святло, якое яму дапамагае ісці праз
змрок” пакутаў і зла.