Калі прысутнасць Божая
памяншаецца паміж людзьмі “губляецца адчуванне граху” і тады іншыя пачынаюць расплачвацца
на нашу “хрысціянскую пасрэднасць”, лічыць папа Францішак. 31 студзеня 2014 г. падчас
ранішняй Эўхарыстыі ў Доме св. Марты ён заклікаў маліцца, каб ў хрысціянскіх супольнасцях
ніколі не станавілася меньшай прысутнасць Божага Валадарства. Асновай для гаміліі
Святога Айца стала біблійнае апавяданне пра караля Давіда: ён зграшыў з жонкай аднаго
са сваіх вайскоўцаў, Урыя Хетыты, а калі даведаўся, што яна зацяжарыла, паслаў яго
на верную смерць. “Давід знаходзіўся перад вялікім грахом, але не адчуваў яго грахоўнасці”,
- заўважыў Папа і дадаў, што каралю нават не прышло на розум папрасіць прабачэння,
а толькі адна думка: “як вырашу праблему?”. Францішак адзначыў, што не грашаць толькі
херубімы, але дадзены ўрывак апавядае ў першую чаргу не пра грэх супраць дзевятай
запаведзі, а пра тое, як Давід павёў сабе: ён не думаў аб неабходнасці прабачэння
і вызнання граху, а толькі аб вырашэнні праблемы. У ім, паводле Папы, паменшылася
Божае Валадарства і як наступства згубілася адчуванне граху. Страта адчування граху,
нагадаў Францішак словы Пія ХІІ, – гэта “самы вялікі грэх сучаснасці”.
Сваю
ўвагу Пантыфік звярнуў таксама на постаць Урыя – нявіннага чалавека, адпраўленага
на смерць за грахі свайго караля. Урыя, – сказаў Папа – становіцца сімвалам усіх ахвяраў
нашай невызнанай пыхі. Паводле яго, сёння ў свеце існуюць шматлікія “Урыі”, пакутуючыя
ад “пасрэднасці” хрысціян, якія не вызнаюць свае грахі. “Гэта мучанікі нашых невызнаных
грахоў”, - падкрэсліў Папа.
Францішак заклікаў маліцца і прасіць Бога, каб
дапамог не згубіць ласку адчування граху, а таксама прыносіць “духоўныя кветкі на
магілы гэтых сучасных “Урыяў”, якія расплачваюцца за вяселле самаўпэўненых хрысціян”.