Prezentacja Roku Życia Konsekrowanego, rozpocznie się wcześniej
Rok Życia Konsekrowanego najprawdopodobniej rozpocznie się wcześniej niż przewidywano,
a mianowicie już w październiku, w 50. rocznicę soborowej konstytucji Lumen gentium.
Zakończyć miałby się natomiast w listopadzie 2015 r., kiedy przypadnie rocznica soborowego
dekretu o zakonach Perfectae caritatis. O takie ramy czasowe Roku Życia Konsekrowanego
będzie wnioskować u Papieża watykańska kongregacja, która zajmuje się zakonami i przygotowuje
też program tej inicjatywy. Jej zwierzchnicy spotkali się dziś z dziennikarzami.
Już
dziś planuje się zorganizowanie trzech wielkich spotkań dla różnych kategorii osób
konsekrowanych. Pierwsze zostanie przeznaczone dla młodzieży zakonnej, a drugie dla
formatorów. Trzecie będzie miało formę kongresu teologicznego o odnowie życia konsekrowanego
w świetle Soboru Watykańskiego II. Zakony klauzurowe połączą się natomiast z tej okazji
w wielką sieć modlitewną. Zarówno Papież, jak i watykańskie dykasterie przygotowują
szereg dokumentów dla osób konsekrowanych. Będą one dotyczyć takich zagadnień, jak
relacja między zakonami i biskupami, administracja dóbr materialnych, autonomia i
klauzura w klasztorach kontemplacyjnych, życie i misja braci zakonnych.
Rok
Życia Konsekrowanego ma być czasem realistycznego spojrzenia na tę formę życia w Kościele.
Trzeba zobaczyć zarówno jego blaski, jak i cienie – powiedział kard. João Braz de
Aviz, prefekt watykańskiej kongregacji:
„Życie konsekrowane, jak przypomniał
Papież Franciszek podczas spotkania z przełożonymi generalnymi, to rzeczywistość złożona
z grzechu i łaski. W tym roku chcemy uznać i wyznać naszą słabość, ale chcemy też
„wykrzyczeć” światu z mocą i radością świętość i dynamizm, które są obecne w życiu
konsekrowanym. Ileż świętości, niekiedy ukrytej, ale bynajmniej nie jałowej, jest
w klasztorach i domach zakonnych. Patrząc pozytywnie na ten czas łaski, który rozciąga
się od Soboru aż po dzień dzisiejszy, chcemy podjąć przyszłość z nadzieją. Jesteśmy
w pełni świadomi, że chwila obecna jest delikatna i trudna, jak stwierdził Jan Paweł
II w Vita consecrata, i że kryzys, przez który przechodzi społeczeństwo i sam
Kościół, w pełni dotyka też życia konsekrowanego. Jednakże chcemy podjąć wyzwanie
tego kryzysu, traktując go nie jako przedpokój śmierci, lecz jako kairós, okazję
do wzrastania w głębi”.