Папа перад “Анёл Панскі”: любоў – адзіны спосаб, каб перамагчы зло і грэх (поўны тэкст)
“Не існуе іншага спосабу
перамагчы зло і грэх, акрамя любові, якая падштурхоўвае аддаваць сваё жыццё за іншых”,
- адзначыў папа Францішак перад малітвай “Анёл Панскі” 19 студзеня 2014 г. Святы Айцец
засяродзіўся над значэннем слова “ягня”, якое ў Новым Запавеце адносіцца да Езуса
Хрыста. “З урачыстасцю Аб’яўлення Пана, якую святкавалі ў мінулую нядзелю, мы ўвайшлі
ў літургічны перыяд, які называецца “звычайным”. У гэту другую нядзелю Евангелле прадстаўляе
нам сцэну сустрэчы Езуса з Янам Хрысціцелем, каля ракі Іардан. Пра яе апавядае відавочца,
Ян Евангеліст, які перш чым стаць вучнем Езуса быў вучнем Хрысціцеля, разам з братам
Якубам, з Сымонам і Андрэем – усе з Галілеі, усе рыбакі. Хрысціцель убачыў Езуса,
які праходзіў скрозь натоўп і натхнёны з вышыні прызнаў у Ім пасланніка Божага, і
таму указаў гэтымі словамі: “Вось Баранак Божы, які бярэ на сябе грэх свету” (Ян 1,29).
Слова,
якое было перакладзена як “бярэ”, бярэ грэх, азначае “уздымае”, “бярэ на сябе”. Езус
прыйшоў у свет з дакладнай місіяй: вызваліць з рабства граху, бяручы правіны чалавецтва.
Якім чынам? Праз любоў. Не існуе іншага спосабу перамагчы зло і грэх, як толькі не
праз любоў, якая падштурхоўвае аддаваць сваё жыццё за іншых. У сведчанні Яна Хрысціцеля,
Езус мае рысы Слугі Пана, які “напоўніўся нашымі пакутамі, носіць наш смутак” (Іс
53,4), аж да смерці крыжовай. Ён сапраўднае пасхальнае ягня, якое пагружаецца ў раку
нашага граху, каб нас ачысціць.
Хрысціцель убачыў перад сабой чалавека, які
стаў у чаргу з грэшнікамі, каб хрысціцца, нават не маючы ў гэтым патрэбы, чалавека,
якога Бог паслаў у свет, як ягня прызначанае на закланне. У Новым Запавеце слова “ягня”
шмат разоў узгадваецца і заўсёды ў адносінах да Езуса. Гэты вобраз ягняці можа здівіць;
ведзь гэта жывёла, якая не характарызуецца сілай і вынослівасцю, але бярэ на ўласныя
плечы такі вялікі цяжар. Вялізарная маса зла была знішчана і выкінута слабым і ўразлівым
стварэннем, сімвалам пакоры, паслухмянасці і безабароннай любові, якая сягае аж да
ахвяры з самаго сябе. Ягня – не пануючае, але паслухмянае; не агрэсіўнае, а мірнае;
не дэманструе кіпцюры і клыкі перад абліччам нападаў, але пераносіць іх і з’яўляецца
пакорным. І такі Езус! Такі Езус – як ягня.
Што значыць для Касцёла, для нас,
сёння, быць вучнямі Езуса, Ягнятка Божага? Гэта значыць паставіць на месца злобы нявіннасць,
на месца сілы – любоў, на месца пыхі – пакору, на месца прэстыжа – служэнне. Гэта
вялікая праца! Мы хрысціяне павінны рабіць гэта: ставіць на месца злобы нявіннасць,
на месца сілы – любоў, на месца пыхі – пакору, на месца прэстыжу – служэнне. Быць
вучнямі Ягняці азначае жыць не як “абкладзеная цытадэль”, але як горад пабудаваны
на скале, адкрыты, гасцінны, салідарны”.
Францішак заклікаў вернікаў “не закрывацца
ў сабе, але несці Евангелле ўсім, даючы жыццёвае сведчанне аб тым, што наследаванне
Езуса робіць больш свабоднымі і радаснымі”.