Զրոյց յիսուներրորդ ­ Աստուած եւ Ծէսը 3

Հարցում թիւ 178. Խորհուրդ մը արդեօ՞ք կը կորսնցնէ իր ազդեցութիւնը եթէ մատակարարուած է անձի մը կողմէ որ արժանի չէ զայն մատակարարելու։
Ոչ. Խորհուրդները կը գործեն նովին գործով որ արարողութիւնը կը կատարուի ­ի գործոց գործեալ­, ինչ որ կը նշանակէ թէ` անկախաբար զայն մատակարարողի բարոյական վարուելակերպէն կամ հոգեկան տրամադրութենէն. Կը բաւէ միայն որ ան նպատակն ունենայ ընելու այն ինչ որ կ՛ընէ։
Անոնք որ խորհուրդները կը մատակարարեն հարկ է որ ունենան օրինակելի կեանք մը։ Սակայն խորհուրդները իրենց ազդեցութիւնը կը գործեն ոչ թէ զանոնք մատակարարողի սրբութեան համենատ, այլ որովհետեւ Քրիստոս ինքնին կը գործէ անոնց մէջ։ Ան կը յարգէ սակայն մեր ազատութիւնը երբ կ՛ընդունինք խորհուրդները։ Այս պատճառաւ` խորհուրդները դրական կերպով կը գործեն միայն եթէ մենք գործակցինք Քրիստոսի հետ։

Գլուխ Բ.­Ինչպէ՞ս կը կատարենք Քրիստոսի խորհուրդները - 1

Հարցում թիւ 179. Ո՞վ է ծէսը կատարողը։
Ամէն երկրաւոր ծէսի մէջ` Քրիստոս ինքն է, մեր Տէրը, որ կը կատարէ ծէսը, որ կը պարունակէ իր մէջ հրեշտակներն ու մարդիկը, ողջերն ու մեռեալները, անցեալը, ներկան եւ ապագան, երկինքն ու երկիրը. Իսկական համատիեզերական ծիսակատարութիւն մըն է։ Քահանաները եւ հաւատացեալները անոր կը մասնակցին տարբեր ձեւերով։
Երբ կը ծիսակատարենք, հարկ է որ ներքսապէս պատրաստուինք այն մեծ եղելութեան որ տեղի կ՛ունենայ. Հոս եւ հիմա Յիսուս ներկայ է եւ, իր հետ միասին, բոլոր երկինքը։ Հոն` (երկնքի մէջ), բոլորն ալ լի են անճառելի ցնծութեամբ եւ սիրալիր ուշադրութեամբ մեզի հանդէպ։ Սուրբ Գրքի վերջին մատեանը` Յայտնութեան գիրքը, կը նկարագրէ խորհրդաւոր պատկերներով այս երկնային Ծիսակատարութիւնը, որուն կը միանանք այս երկրի վրայ։


Հարցում թիւ 180. Ինչու՞ կը նկատենք ծէսը որպէս աստուածային ծառայութիւն մը։
Աստուածային ծառայութիւն մը նախ եւ առաջ ծառայութիւն մըն է որ Աստուած մեզի կը մատուցանէ, եւ ապա` ծառայութիւն մը որ մենք կը մատուցանենք Աստուծոյ։ Սրբազան նշաններու ներքեւ` Աստուած ինքզինք կը նուիրէ մեզի, որպէսզի մենք եւս նոյնը կատարենք, այսինքն մենք մեզ իրեն նուիրենք առանց չափի։
Յիսուս ներկայ է իր խօսքին մէջ, ինչպէս նաեւ խորհուրդին մէջ։ Աստուած ներկայ է։ Այս է առաջինը եւ ամենակարեւորը ամէն պատարագի ծիսակատարութեան մէջ։ Մենք վերջը կու գանք։ Յիսուս կը նուիրէ իր կեանքը մեզի համար, որպէսզի մենք եւս նուիրենք իրեն մեր կեանքի հոգեւոր զոհը։ Սուրբ Հաղորդութեան խորհուրդին մէջ` Քրիստոս կը նուիրէ ինքզինք մեզի, որպէսզի մենք եւս նուիրենք մենք մեզ իրեն։ Ձեւով մը Քրիստոսի կու տանք բաց դրամանիշ մը (chèque blanc) մեր կեանքի վերաբերեալ։ Այսպէսով կը մասնակցինք զոհաբերումին Քրիստոսի, որ մեզ կը փրկէ եւ կը փոխակերպէ։ Մեր այստեղուայ կեանքը լուսարձակուած է դէպի Աստուծոյ արքայութիւնը. Աստուած կրնայ յառաջ տանիլ իր կեանքը` մեր կեանքին մէջ։

Հարցում թիւ 181. Ինչու՞ այնքան նշաններ եւ խորհրդանիշներ կան կրօնական արարողութիւններուն մէջ։
Աստուած լաւ գիտէ որ մենք միայն հոգեւոր էակներ չենք այլ նաեւ մարմնաւոր. Ուստի պէտք ունինք նշաններու եւ խորհրդանիշերու, որպէսզի կարենանք ըմբռնել եւ արտայայտել հոգեւոր եւ ներքին իրականութիւնները։
Վարդերով, մատանիով, սեւ զգեստով, պատերու վրայի գրութիւններով կամ կարմիր ժապաւէնով Սիտայի հլւանդութեան դէմ, մենք կը յայտնենք միշտ ներքին զգացումներ` արտաքին նշաններով, որոնք մեզի թոյլ կու տան հասկցուելու ուրիշներէն։ Աստուած որ մարմին առաւ եւ միացաւ մարդկութեան` մեզի կը շնորհէ մարդկային նշաններ, որոնցմով ան կ՛ապրի ու կը գործէ մեր մէջ. Ասոնք են հացը եւ գինին, մկրտութեան ջուրը, Սուրբ Հոգւով օծումը։ Մեր պատասխանը Աստուծոյ նուիրական նշաններուն կ՛արտայայտուի յարգանքի արտաքին նշաններով, որոնք են ծունկի գալը, ոտքի ելլելը Աւետարանի ընթերցման ատեն, խոնարհիլը, ձեռքերը միացնելը։ Եւ, ինչպէս որ կը կատարենք պսակի առթիւ, կը զարդարենք Աստուծոյ ներկայութեան վայրը այն ամէն բանով որ գեղեցիկ է. Ծաղիկներ, մոմեր եւ երաժշտութիւն։ Սակայն այս նշանները երբեմն կը կարօտին բացատրութեան։