“Св. Францішак і рэформа
Касцёла шляхам святасці”, - такой была тэма першай адвэнтавай медытацыі, якую прапаведнік
Папскага Дома капуцын Раньера Канталамеса прапанаваў Святому Айцу і яго супрацоўнікам
раніцай 6 снежня 2013 г. Звяртаючыся да сабраных у капліцы “Redemptoris Mater” Апостальскага
палацу законнік падкрэсліў, што сапраўдныя рэфарматары адмаўляюцца ад уласных інтэрэсаў
і жывуць цалкам для Пана. Айцец Канталамеса адзначыў, што для разумення св. Францішка
неабходна паглядзець на яго навяртанне: святы выбраў не беднасць, але бедных. Але
гэта яшчэ не ўсё: сапраўдны выбар нашмат больш радыкальны. “Гаворка не ідзе пра выбар
паміж багаццем і беднасцю, багатымі і беднымі, прыналежнасцю да аднаго ці іншага класу,
але пра выбар паміж сабой і Богам, паміж захаваннем уласнага жыцця ці стратай яго
дзеля Евангелля”, - сказаў а. Канталамеса.
На думку прапаведніка, навяртанне
св. Францішка насіла не сацыяльны, а евангельскі характар. Бедняк з Асізі не ішоў
да бедных па ўласнай волі, але таму што яго вёў туды Бог; “быў закаханы не ў цноту
беднасці, але ў асобу”. Капуцын падкрэсліў, што св. Францішак “злучыўся шлюбным саюзам”
не з беднасцю ці беднымі, але з самім Хрыстом. Такой, на яго думку павінна быць хрысціянская
святасць, бо інакш бедныя будуць “інструменталізавацца”, а беднасць можа стаць прычынай
ганарлівасці для членаў Касцёла, “як, нажаль, адбываецца сёння сярод некаторых вучняў
Бедняка”.
Айцец Канталамеса нагадаў, што ў сваёй рэгуле св. Францішак абавязваў
братоў ісці за Евангеллем. Ён “здзейсніў рэформу ў самім сабе” і так указаў Касцёлу
шлях выхада з крызісу: наблізіцца да Евангелля, людзей і асабліва да самых бедных.
Св.
Францішак здзейніў у сваю эпоху тое, што ў часы ІІ Ватыканскага Сабору называлася
“разбурэннем бастыёнаў”, падкрэсліў прапаведнік дадаўшы, што маецца на ўвазе разбурэнне
ізаляванасці Касцёла і яго вяртання да кантакту з людзьмі.
Адной з прычын
“зацямнення Евангелля” тады была трасфармацыя сэнсу ўлады – са служэння ў панаванне.
Св. Францішак вырашыў гэту праблему евангельскім чынам. Ён зрабіў вялікае новаўвядзенне
– вышэйшыя настаяцелі заснаванага ім ордэна сталі называцца слугамі і братамі. Такім
чынам, на думку прапаведніка, для рэфармавання Касцёла, неабходна пачынаць з саміх
сабе: калі хочам ісці за Езусам і жыць для Яго, павінны адмовіцца ад саміх сябе, лічыць
а. Раньера Канталамеса.