I Lumi Gjon Pali II, që e admiroi dhe e ndihmoi vazhdimisht, e ka quajtur "dhuratë
e Zotit për Kishën e për botën", për t'u kujtuar kështu të gjithëve epërsinë e dashurisë
ungjillore, posaçërisht kur kjo dashuri gjen shprehjen e vet në shërbimin që i bëhet
më të poshtruarit ndërmjet vëllezërve e motrave tona. Po kujtojmë vetëm disa nga vlerësimet
e të Lumit Gjon Pali II për Bijën e Madhe të shqiptarëve: "Nënë Tereza e Kalkutës
është shembull i jashtzakonshëm i misionit të heshur të bamirësisë, që lind nga kundrimi
i përhershëm i Krishtit në kryq, dëshmitare e paharrueshme e dashurisë, që gjeti shprehjen
e vet konkrete në shërbimin e vazhdueshëm ndaj vëllezërve më të varfër e më të braktisur. Në
fytyrat e të mjerëve, pa fytyrën e Jezu Krishtit i cili, nga lartësia e kryqit, vijon
të dihasë: "Kam etje!". E ajo iu përgjigj kësaj dihame, që dilte prej buzëve të
shkrumbuara nga etja të Zotit, duke ia dhuruar vetveten njerëzve të varfër, të braktisurve,
të vuajturve, të vetmuarve, atyre që vdisnin rrugash. Duke ecur, pa u lodhur kurrë,
nëpër rrugët e botës, Nënë Tereza la gjurmë të pashlyeshme në historinë e shekullit
kur jetoi: mbrojti gjithnjë e kudo, me një guxim të pashoq, jetën e dinjitetin e njeriut;
u dha atyre, që shtypeshin nën barrën e rëndë të padrejtësisë e të harresës nga bota,
vetëdijen se nuk ishin të tepërt, se ishin të zgjedhurit e Zotit, Atit të gjithëpushtetshëm,
plot dashuri e mëshirë për të gjitha krijesat e veta. Dëshmoi Ungjillin e dashurisë,
që ushqehet me dhurimin pa asnjë kusht të vetvetes - deri në grahmën e fundit. Kështu
do ta kujtojmë gjithmonë, duke u lutur që ta marrë shpërblimin e merituar në mbretërinë
e Hyjit. Uroj që shembulli shkëlqyer i shërbimit të saj bamirës të jetë burim
frymëzimi për familjen e saj shpirtërore, për Atdheun e saj, për Kishën e mbarë njerëzimin!".