Пантыфік: змяніць лад жыцця і адмовіцца ад разбазарвання ежы
16 кастрычніка адзначаецца
Сусветны дзень харчавання. Гэта адбываецца з 1945 г., з дня заснавання Харчовай і
сельскагаспадарчай арганізацыі ААН (ФАО). Сёння ў яе рымскай сядзібе прайшла цырымонія
адкрыцця Сусветнага дня харчавання, на якім было зачытана адмысловае пасланне папы
Францішка. Пантыфік лічыць, што гэты Дзень нагадвае пра “адзін з самых сур’ёзных выклікаў
для чалавецтва”. Гаворка ідзе пра “трагічны стан”, у якім жывуць мільёны галадаючых
і недаядаючых на планеце, сярод якіх вялікая колькасць дзяцей. І гэта адбываецца ў
час, які характарызуецца беспрэцэдэнтным прагрэсам у розных галінах навукі. “Гэта
скандал, што ў свеце яшчэ існуюць голад і недаяданне!”, - напісаў Папа. Ён перакананы,
што гэта праблема кідае выклік асабістаму і грамадскаму досведу.
Пантыфік
назваў парадоксам, што ў сучасным свеце, адзначаным глабалізацыяй, “пашыраецца тэндэнцыя
да індывідуалізму і замкнёнасці ў сабе, што прыводзіць да абыякавага стаўлення, на
асабістым узроўні, узроўні ўстаноў і дзяржаў, да тых, хто памірае ад голаду або пакутуе
ад недаядання, як быццам бы гэта быў непазбежны факт”. Голад і недаяданне - падкрэсліў
Святы Айцец, - ніколі не могуць лічыцца нармальнай з’явай. “Нешта павінна змяніцца
ў нас саміх, у нашай свядомасці, у нашых грамадствах”, - лічыць Папа. Паводле яго,
ёсць выхад з гэтай сітуацыі: трэба зламаць бар’еры індывідуалізму і замнёнасці ў сабе,
“рабства прыбытку любым коштам”, і не толькі ў чалавечых адносінах, але і ў сусветнай
эканамічнай і фінансавай дынаміцы . Францішак заўважыў, што ў многіх краінах былі
зроблены крокі ў гэтым напрамку, “але мы ўсё яшчэ далёкія ад свету, дзе кожны можа
жыць у дастойных умовах”.
Пантыфік заклікаў сучасных людзей “змяніць лад жыцця”
і адмовіцца ад “разбазарвання ежы”. Вялікая колькасць харчовых адходаў, якая назіраецца
сёння, з’яўляецца адным з плёнаў “культуры адходаў”, лічыць Папа. Ён перакананы, што
яе вынікам з’яўляецца “глабалізацыя абыякавасці”, дзякуючы якой чалавек паволі “прызвычайваецца”
да пакутаў іншых і пачынае лічыць іх нечым “нармальным”. Пытанне голаду і недаядання,
гэта не толькі эканамічная або навуковая праблема, але перш за ўсё этычная і антрапалагічная,
лічыць Пантыфік. Чалавек і яго годнасць – гэта стаўпы, на якіх трэба будаваць агульныя
правілы і структуры эканамічных адносін. Тут важную ролю, на думку Францішка, адыгрывае
сям’я, якая “з’яўляецца першай адукацыйнай супольнасцю, што навучае клопату аб дабры
іншых, любові да гармоніі стварэння, адказнаму карыстанню і дзяленню, рацыянальнаму
спажыванню.
Папа назваў Сусветны дзень харчавання”, не проста штогадовым мерапрыемствам”,
але рэальнай магчымасцю даць адпаведны адказ на праблемы голаду і недаядання, а таксама
іншыя пытанні, якія ўплываюць на годнасць кожнага чалавека.