Սուրիոյ նախագահ Պաշշար Ասատ լիբանանեան «Ախպար» օրաթերթին տուած հարցազրոյցին ընթացքին
նշեց, որ ինք իր երկրին քիմիական զէնքերու զինանոցի կորուստին համար չի ցաւիր, որովհետեւ
զայն ժամանակավրէպ կը նկատէ` նշելով, որ իր երկիրը 1997-ին դադրած է քիմիական զէնքեր
արտադրելէ եւ զայն փոխարինած է աւանդական զէնքերով, որոնք մարտի դաշտին մէջ վճռորոշ ազդեցութիւն
ունին, սակայն նշեց, որ քիմիական զէնքերը յանձնելու արարքը ինքնին բարոյական ու քաղաքական
կորուստ մըն է: Ինչ կը վերաբերի Քիմիական զէնքի տարածման արգիլման կազմակերպութեան
Խաղաղութեան Նոպելեան մրցանակին տիրանալուն, Ասատ կատակելով յայտնած է, որ` «այդ մրցանակը
պէտք էր ինծի տրուէր»: Ասատ նշեց, որ ռուսերը Սուրիան, անոր ժողովուրդը, վարչակարգը
կամ նախագահը չեն պաշտպաներ, այլ իրենք զիրենք կը պաշտպանեն` աւելցնելով, որ Սուրիոյ
ապահովութիւնն ու կայունութիւնը պաշտպանողը խորքին մէջ քաղաքականութիւնն է, աւելի քան
ռազմական զինանոցը: Սուրիոյ նախագահը այն կարծիքը յայտնեց, որ «Ժընեւ-2» միջազգային
խորհրդաժողովը պիտի չգումարուի, թէեւ նոյեմբերը ճշդուեցաւ իբրեւ անոր գումարման թուական:
Ան նշեց, որ Սուրիա հարց չունի մասնակցելու եւ անոր պահանջը յստակ է եւ հիմնուած է երկու
սկզբունքներու վրայ` քուէատուփը եւ ահաբեկիչներուն աջակցութեան դադրեցումը