Wierzący nie wierzy sam dla siebie, ale to, co wyznaje, ma przekazywać dalej, dawać
świadectwo radości wiary. Podkreśla to episkopat Gwatemali w liście pasterskim na
Rok Wiary. Biskupi przypominają w nim dzieje ewangelizacji ich kraju, zaznaczając
jednak, że Rok Wiary nie jest jedynie okazją do wspomnień, ale punktem wyjścia do
odnowy misji Kościoła. Wskazują tu na trzy szczególnie ważne dla ewangelizacji obszary:
rodzinę, środowisko pracy i wspólnotę. Zwracają przy tym uwagę na potrzebę przemiany
ludzkich odniesień, czego wymaga przyjęcie Ewangelii. Mowa jest oczywiście o sprawiedliwości
i równości, ale przede wszystkim o darmowości, solidarności i pojednaniu.
Biskupi
nie zapominają w swoim liście o podstawowej bolączce Gwatemali, czyli szerzącej się
przestępczości i przemocy. Wpisuje się ona w bolesną historię tego kraju od czasów
kolonialnych, gdzie Kościół niejednokrotnie stawał w obronie praw ludności tubylczej
i ludzi ubogich. Gwatemalski episkopat wskazuje też na współczesne dynamizmy kulturowe,
które „eliminują Boga i banalizują wiarę”. Ich efektem jest rezygnacja z odniesień
moralnych w życiu prywatnym i społecznym, co skutkuje korupcją, przemocą, rozpadem
rodziny, brakiem szacunku dla życia oraz nierównościami społecznymi.
Z drugiej
strony niebezpieczeństwem jest szerzenie się alternatywnych form religijności, często
nie pozbawionych spektakularności i elementów psychomanipulacji dla osiągnięcia zysku.
Gwatemalscy biskupi apelują zatem do duszpasterzy, by nie popadali w zadufaną bierność
wśród istniejących form i struktur życia kościelnego, lecz by dawali nowe impulsy
głoszeniu Słowa Bożego, modlitwie i dziełom miłosierdzia.