Seminari u ngrit më 1894 mbi trojet e dhuruara nga meshtari Lourenço Markondes de
Sá. Kompleksi, me stil rinashimental, me formën e E-së e me ndërtesën e kishës në
qendër, ka një fasadë me gjatësi 200 metra e gjerësi 86 metra. Që nga viti 1919 një
pjesë e ndërtesës strehon Shtëpinë e pushimitNossa Senhora Aparecida
që do të thotë Zoja Jonë e Dukjes e cila, deri në vitin 1927, u qe besuar
Motrave të Vogla të Zojës së Papërlyer. Aty jetoi, në vitin 1923 e 1934, Nënë Paulina,
shenjtorja e parë e Brazilit, kanonizuar nga i Lumi Gjon Pali II. Në vitin 1929 ndërtesa
kaloi në duart e Etërve Redentoristë, që hapën këtu seminarin e Shën Alfonsit, ku
punuan deri më 1919, kur ndërtesa nisi të përdorej për të strehuar një pjesë të Seminarit
të Vogël e të Seminarit të Madh të Filozofisë të kryedioqezës së Shën Palit. Nga viti
1952, deri më 1969, drejtimi iu besua Motrave të Krishtit të Kryqëzuar. Tani këtu
organizohen kurse e ushtrime shpirtërore. Ka edhe mjedise, që shërbejnë si shtëpi
për pritjen e miqve. Më 4 korrik 1980 këtu banoi i Lumi Gjon Pali II, gjatës shtegtimit
të tij të parë në Brazil. Më 1996, Kuria Metropolitane e Kryedioqezës së Aparesidës
u transferua në katin përdhes të ndërtesës. Nga viti 2003 këtu strehohen seminaristët
e kurseve përgatitore të Filozofisë dhe të Teologjisë të Kryedioqezës. Formimi i meshtarëve
të ardhshëm sigurohet nga Provinca e Etërve Vinçencianë të Kolumbisë, të njohur me
emrin Lazaristë, mbi bazën e marrëveshjes me Kryedioqezën.