Papieska Msza poranna: dziękczynienie za duchowe ojcostwo

Przed zakończeniem audiencji ogólnej Papież pozdrowił szczególnie kard. Salvatore De Giorgi z Palermo, który obchodzi 60-lecie kapłaństwa i 40-lecie sakry biskupiej. Franciszek dodał, że rano koncelebrował z nim Mszę św., w której wzięła udział także grupa duchowieństwa z tej sycylijskiej archidiecezji. Była to również okazja do podziękowania purpuratowi za wieloletnią służbę Kościołowi, pełnioną, jak stwierdził Ojciec Święty, z oddaniem i „wolą ojcostwa”, której nie może brakować kapłanom.

W homilii Papież nawiązał też do sceny przymierza Boga z Abrahamem, którą poprzedza noc trwogi i czas czuwania, by ptaki drapieżne nie porwały przygotowanej ofiary. „Wzruszający jest ten widok 90-letniego starca z laską w ręku – powiedział kaznodzieja. – Przypomina mi ojca, który broni swej rodziny”.

„To taki ojciec, który wie, co to znaczy bronić dzieci – mówił Franciszek. – I to jest łaska, o jaką my księża powinniśmy prosić: być ojcami. Łaska ojcostwa, ojcostwa duszpasterskiego, duchowego. Mamy wiele grzechów, ale to jest wspólne dla świętych, wszyscy mamy grzechy. Ale nie mieć dzieci, nie zostać ojcem znaczy jakby życie nie dobiegło końca: zatrzymuje się wpół drogi. I dlatego powinniśmy być ojcami. Ale to jest łaska, którą daje Pan. Ludzie przecież do nas mówią: «Proszę ojca!»... Chcą, byśmy byli ojcami z łaską duszpasterskiego ojcostwa”.

Papież nawiązał też do faktu, że kard. De Giorgi towarzyszyło dziś w kaplicy Domu św. Marty grono kapłanów, w tym wielu tych, których on sam wyświęcił. Posługując się cytatem z dzisiejszej Ewangelii, że „każde dobre drzewo wydaje dobre owoce”, Franciszek stwierdził: „Teraz kolej na was, nie zróbcie mu wstydu”.

„Dziękujmy Bogu za tę łaskę ojcostwa w Kościele, która przechodzi z ojca na syna i tak dalej... – powiedział Papież. – Myślę na koniec o tych dwóch obrazach i jeszcze jednym na dodatek: o obrazie Abrahama proszącego o syna, o obrazie Abrahama z laską w ręku, broniącego rodziny, oraz o obrazie starca Symeona w świątyni, gdy otrzymuje nowe życie: sprawuje on spontaniczną liturgię radości na cześć Pana. Niech i wam Bóg da dzisiaj wiele radości”.

tc/ rv