Koncerti “Vuajtja e të pafajshmëve” në Aushvic. Rabini Lefkovic: ndjeva dashurinë
e njerëzve
Ka pasur jehonë të madhe koncerti simfonik-katekistik “Vuajtja e të pafajshmëve”,
kompozuar nga kreu i Lëvizjes Neokatekumenale, Kiko Arguejo, ekzekutuar të dielën
nga orkestra e kësaj Lëvzijeje para “portës së vdekjes” në kampin e përqendrimit gjerman
Aushvic-Birkenau. Morën pjesë 6 kardinaj, 50 ipeshkvij, 35 rabinë hebrenj e mëse 12
mijë vetë. Njëri ndër rabinët, Moshe Lefkovic, drejtor i organizatës “Afikim”, që
kujdeset për fëmijët e varfër në Izrael, shprehet kështu, në mikrofonin tonë: Është
e shkruar në Torah: në Malin Sinai, kur pati bashkim e dashuri ndërmjet të gjithëve,
qiejt u hapën. Unë nuk dua ta krahasoj ngjarjen me Malin Sinai, por aty ishte i prekshëm
një bashkim e një dashuri kaq e madhe, sa mund të them se e ndjeva veten “të veshur”
me këtë bashkim e dashuri si me një Talit, që është manteli i lutjes së hebrenjve.
Kjo dashuri e ky bashkim, që i mungojnë kësaj bote, anë gjërat më të rëndësishme të
botës! Do të ishte shumë bukur të takoheshim më tepër, që të ndjehemi vërtet Bij të
Zotit. E nëse kjo do të ishte e mundur, nëse do të takoheshim më shpesh, atëherë do
të vijë paqja në botë. E nëse ka paqe, bota do të ketë shërohet e begatohet e nuk
do të kemi këtë dhimbje, që provojmë sot. U takova me Kiko Arguejon. I thashë se nuk
e ndjeva veten si në koncert simfonik, por si në lutje. Unë jam bir e nip i të mbijetuarve
nga Holokausti: së paku 60 vetë nga familja ime, të afërmit e mi, kanë vdekur në Aushvic…
Imagjinoni, ishte hera e parë që vija në Aushvic, kam pasur gjithnjë frikë nga ky
vend. U mallëngjyet? Po, u mallëngjeva: isha aty, si hebre, së bashku
me 12 mijë vetë e ndjeja se më donin… Ulur aty, më gjithë këta njerëz, para “portës
së vdekjes”, para barakave të Aushvicit, pasi kisha dëgjuar për vite me radhë tregimet
e gjyshërve të mi… qava gjithë kohën, u mallëngjeva jashtëzakonisht. Për mua, ky takim
ishte lutje, ishte bekim, sepse nazistët nuk deshën vetëm të zhduknin trupin e hebrenjve,
por deshën t’i shkatërronin shpirtërisht, t’i bënin të ndjeheshin kafshë… Por edhe
në mesin e këtij ferri, nuk e borën fenë: vazhduan të luteshin e të besonin. Dje,
Papa Françesku u takua në Vatikan me Komitetin Ndërkombëtar Judaik për Konsultimet
Ndërfetare. Tha se i krishteri nuk mund të jetë antisemit… Pikë së pari,
janë fjalë shumë të bukura, që nuk do të bien në vesh të shurdhër. Edhe unë, si hebre,
i bekoj këto fjalë me gjithë zemër. Bekimi kundër urrejtjes nuk është vetëm për hebrenjtë
apo të krishterët, por për të gjithë botën. Këto fjalë kundër urrejtjes janë bekim
për gjithë botën, sepse emri i Zotit është edhe paqe e dashuri. E kur ka paqe e dashuri,
ka edhe bekim!