Papieska Msza poranna: o walce „niczego” ze „wszystkim”

Jezus jest dla wierzącego wszystkim i z tego właśnie wynika chrześcijańska wielkoduszność. Podkreślił to podczas porannej Mszy Papież Franciszek. W liturgii w kaplicy Domu św. Marty wzięli udział m.in. pracownicy watykańskiego Urzędu Informacji Finansowej.

W homilii Ojciec Święty nawiązał do Jezusowych słów o potrzebie nadstawiania drugiego policzka i nie opierania się złu. Jest to logika odwrotna od naturalnej tendencji, by bronić siebie i swojego mienia. Tymczasem chrześcijanie to ci, którzy w oczach świata nie mają niczego, a przecież posiadają wszystko. Dlatego mogą dać z siebie więcej, niż się od nich żąda.

„Chrześcijanin to człowiek, który rozszerza serce dzięki tej wielkoduszności, albowiem ma wszystko, to znaczy Jezusa Chrystusa – mówił Papież. – Wszystko inne jest niczym. Owszem, to rzeczy dobre, które służą, ale w chwili konfrontacji chrześcijanin wybiera zawsze owo «wszystko» z tą pokorą, która jest znakiem uczniów Jezusa. A więc pokora i wielkoduszność. A żyć w ten sposób nie jest łatwo, bo naprawdę będą cię policzkować i to z obu stron. Ale chrześcijanin jest cichy i wielkoduszny: rozszerza swe serce. A jeśli spotykamy chrześcijan o sercu ściśniętym, zmalałym, to nie jest to chrześcijaństwo: to jest egoizm zamaskowany chrześcijaństwem”.

Jak zaznaczył Franciszek, błędy popełniane w Kościele wynikają właśnie ze złego rozwiązania owej dychotomii „wszystkiego” i „nicości”. Tymczasem naśladowanie Jezusa, choć nie jest łatwe, nie jest również trudne, jeśli się kroczy drogą miłości, na której Bóg nam pomaga.

„Jeśli ktoś opowie się za nicością, z tego wyboru rodzą się tarcia w rodzinie, wśród przyjaciół, także w społeczeństwie – stwierdził Ojciec Święty. – A tarcia kończą się wojną właśnie «o nic». Nicość jest zawsze zarzewiem wojen, bo jest ziarnem egoizmu. A owo «wszystko» jest wielkie, to Jezus. Prośmy Pana, aby rozszerzył nasze serce, uczynił nas pokornymi, cichymi i wielkodusznymi, bo przecież mamy «wszystko» w Nim; i aby bronił nas przed robieniem codziennych problemów wokół «niczego»”.

tc/ rv