Папа да юнакоў і дзяўчат пра мастацтва веры, крызіс і ватыканскія апартаменты
Святы Айцец сустрэўся
7 чэрвеня ў Ватыкане з навучэнцамі езуіцкіх школ Італіі і Албаніі. Ён адзначыў, што,
знаходзячыся сярод 9 тыс. маладых людзей, адчувае сябе “па-сапраўднаму дома”. Францішак
нагадаў аб гісторыі і місіі св. Ігнацыя Лаёлы, які зразумеў на пэўным этапе свайго
жыцця, што самай лепшай яго мадэллю і найлепшым настаўнікам з’яўляецца Езус. Пантыфік
заўважыў, што на пытанне: “Навошта хадзіць у школу?”, прагучала б шмат адказаў, але
ўсе яны ўпісваліся б у адну адзіную формулу – “школа з’яўляецца адным з адукацыйных
асяроддзяў, у якім мы вучымся жыць, каб стаць мужчынамі і жанчынамі дарослымі і сталымі,
быць у стане ісці па дарозе жыцця”. Школа вучыць чалавека быць велікадушным, заўважыў
Папа, “гэта значыць мець вялікае сэрца, веліч душы, жаданне мець вялікія ідэалы, асягнуць
вялікія рэчы ў адказ на тое, што Бог патрабуе ад нас, а для гэтага кожны дзень усё
рабіць дасканала, усе штодзённыя справы, абавязкі, сустрэчы з людзьмі, кожны дзень
рабіць маленькія рэчы з вялікім сэрцам, адкрытым для Бога і для іншых”. “Школа пашырае
не толькі ваша інтэлектуальнае вымярэнне, але і чалавечае”, - заўважыў Святы Айцец.
На яго думку, асабліва езуіцкія школы робяць усё, каб развіваць чалавечыя цноты: вернасць,
павагу, адданасць.
Францішак запрасіў маладых людзей спыніцца на двух фундаментальных
каштоўнасцях: свабодзе і служэнні. Свабода, падкрэсліў ён, гэта не права рабіць усё,
што хочаш, атрымліваць вострыя ўражанні. Свабода заключаецца ў асэнсаванні таго, што
мы робім, ацэнцы, што добра і што дрэнна, каб выбіраць заўсёды дабро. Свабода – гэта
не баяцца “ісці супраць плыні, нават калі гэта не так проста”, дадаў Францішак і запрасіў
юнакоў і дзяўчат быць вольнымі і мужнымі ў сваіх жыццёвых выбарах.
Служэнне,
нагадаў Святы Айцец, гэта другая вызначальная для хрысціяніна рыса. Яна дазваляе не
замыкацца ў сабе і сваім уласным свеце, “але быць адкрытым для іншых, асабліва бедных
і маючых патрэбу, працаваць, каб палепшыць свет, у якім мы жывем”, дадаў ён.
Францішак
звярнуўся таксама да педагогаў. “Выхаванне – гэта не прафесія, а стаўленне, спосаб
быцця. Каб выхоўваць, трэба выйсці за межы сябе і быць пасярод моладзі”, - звярнуў
увагу ён. Святы Айцец запрасіў выхавацеляў сведчаць каштоўнасці сваім жыццём. Ён заўважыў,
што адукацыя як такая заўсёды знаходзіцца ў зоне рыску, тут не можа трываць у пачуцці
бяспекі, гэта пастаянны пошук.
Святы Айцец не чытаў загадзя падрыхтаванага
для сустрэчы тэксту, ён зрабіў толькі яго кароткі сінтэз, патлумачыўшы гэта нежаданнем
“стаміць” маладых слухачоў. Затым Францішак ініцыіраваў дыялог з юнакамі і дзяўчынамі
і прапанаваў ім задаваць пытанні. Першае прагучала ад хлопца, які назваў сябе “шукаючым
веры”. Ён папрасіў Папу ў некалькіх словах накіраваць яго ў шляху да веры. Францішак
адказаў, што “ісці – гэта мастацтва”, мастацтва бачыць накірунак, гарызонт, бароцца
са стомленасцю, “не баяцца няўдач і ўпадкаў”. Папа даў параду тым, хто шукае Бога,
ніколі не ісці адным; трэба крочыць разам, перш за ўсё з сябрамі, якія дапамогуць
знайсці тое, да чаго імкнемся. “Не можна жыць без сяброў”, - заключыў ён.
Прагучала
пытанне і пра адмову Пантыфіка ад папскіх апартаментаў. Святы Айцец адзначыў, што
гэта рашэнне зыходзіць з яго індывідуальнасці. Ён заўважыў, што існаванне беднасці
ў свеце – гэта “скандальная справа”, яе не павінна існаваць. Мы ўсе павінны імкнуцца
быць бліжэй да бедных, сказаў Францішак.
Маладыя людзі запыталіся Святога Айца
і пра яго погляд на складаную эканамічную сітуацыю ў свеце. “Крызіс – не заўсёды дрэнны”,
- адказаў Папа. На яго думку, менавіта моладзь павінна спрабаваць пазнаць сапраўднае
значэнне крызісу, бо толькі гэта дапаможа выйсці з яго. Сённяшні крызіс, нагадаў Папа,
гэта перш за ўсё крызіс чалавечы, а не эканамічны і фінансавы, гэта крызіс чалавечай
асобы. Свет апынуўся ў ім, бо перастаў лічыцца з чалавекам, даверыўся грашам. Сучасная
асоба – гэта нявольнік грашэй, і маладыя хрысціяне павінны дапрамагчы ёй вызваліцца,
добра зразумеўшы, што такое крызіс.
На заканчэнне сустрэчы папа Францішак заклікаў
юнакоў і дзяўчат нікому і нічому не дазволіць забраць у іх надзею.