Papież Franciszek o programie odnowy żeńskiego życia zakonnego

Osoba konsekrowana powinna być matką, a nie starą panną. Ubóstwo zakonne nie może być tylko teoretyczne, ale trzeba się go uczyć w kontakcie z ubogimi, chorymi, z dziećmi. Posłuszeństwo trzeba postrzegać w szerszym kontekście Kościoła – mówił Franciszek do Unii Żeńskich Przełożonych Generalnych. Do wczoraj obradowały one w Rzymie na swej sesji planarnej.

Papież przekazał im trzy wskazówki dotyczące odnowy życia konsekrowanego. Po pierwsze podkreślił potrzebę skoncentrowania się na Chrystusie poprzez adorację i służbę. Przypomniał, że życie konsekrowane zawsze jest pewnym exodusem, wyjściem z siebie, rezygnacją z własnych planów. Przejawia się to przede wszystkim w wierności ślubom posłuszeństwa, ubóstwa i czystości.

Druga wskazówka dotyczyła sprawowania władzy w Kościele:

„Benedykt XVI z wielką mądrością wielokrotnie przypominał Kościołowi, że o ile dla ludzi władza jest synonimem posiadania, dominacji, sukcesu, dla Boga władza jest zawsze synonimem służby, pokory i miłości. Pomyślmy o szkodach, [powtarzam] pomyślmy o szkodach, jakie wyrządzają Ludowi Bożemu ludzie Kościoła, mężczyźni i kobiety, którzy są karierowiczami, którzy «wykorzystują» lud, Kościół, braci i siostry – którym powinni służyć – jako trampolinę dla własnych interesów i osobistych ambicji. Wyrządzają oni Kościołowi wielką szkodę”.

Trzecia wskazówka, którą Papież dał zakonnicom, dotyczyła potrzeby zachowania zgody z Kościołem:

„Kościelność to jeden z istotnych wymiarów życia konsekrowanego. Trzeba do niej nieustannie powracać i pogłębiać ją w życiu, nieprawdaż? Osoba konsekrowana nie może nie żyć w zgodzie z Kościołem. [A zatem] trzymać z Kościołem, który zrodził nas we chrzcie. Owo trzymanie z Kościołem wyraża się w wierności Magisterium, w jedności z pasterzami i Następcą Piotra, biskupem Rzymu, widzialnym znakiem jedności. Dla żadnego chrześcijanina głoszenie Ewangelii nigdy nie jest działaniem w pojedynkę czy tylko w pewnej grupie. Jak przypomina Paweł VI, żaden ewangelizator nie działa z własnej inspiracji, lecz w jedności z misją Kościoła i w jego imieniu (adhortacja apostolska Evangelii nuntiandi, 80). I jak stwierdza dalej Paweł VI, absurdalną dychotomią jest myśleć, że żyje się z Jezusem bez Kościoła, naśladuje się Chrystusa poza Kościołem, kocha się Chrystusa nie kochając Kościoła (tamże, 16). Bądźcie świadome waszej odpowiedzialności za formowanie waszych instytutów w zdrowym nauczaniu Kościoła, w miłości do Kościoła i w kościelnym duchu”.

Papież zapewnił też siostry o swym wielkim uznaniu dla życia konsekrowanego. „Czymże byłby bez was Kościół? Brakowało by mu macierzyństwa, miłości, czułości, intuicji matki” – powiedział Franciszek. Zaznaczył też, iż dzięki swemu duchowemu macierzyństwu siostry stają się ikoną Maryi i Kościoła.

kb/ rv