Jerozolima: uroczystość Znalezienia Krzyża Świętego
W jerozolimskiej bazylice Zmartwychwstania 7 maja tradycyjnie obchodzono uroczystość
znalezienia Krzyża Świętego. Kościół wspomina w tym dniu dzieło dokonane przez św.
Helenę, matkę cesarza Konstantyna, który 1700 lat temu, w 313 r. wydał edykt mediolański,
przyznający chrześcijanom w cesarstwie wolność wyznawania swej religii.
Jerozolimski
kalendarz liturgiczny przewiduje oprócz wrześniowego święta Podwyższenia Krzyża również
obchody upamiętniające znalezienie drzewa Krzyża Chrystusowego. Uroczysta Eucharystia
celebrowana w grocie św. Heleny zakończyła się procesją wokół Bożego Grobu i Kalwarii
oraz trzykrotnym błogosławieństwem relikwiami Krzyża Świętego.
W homilii o.
Pierbattista Pizzaballa OFM przypomniał historyczne korzenie obchodzonego święta,
czyli 1700. rocznicę edyktu tolerancyjnego Konstantyna Wielkiego, „którego konsekwencją
było odnalezienie relikwii Krzyża przez św. Helenę oraz wybudowanie konstantyńskiej
bazyliki Zmartwychwstania. Zachodzi bezpośrednia zależność – podkreślił o. kustosz
– pomiędzy edyktem cesarza a liturgicznym świętem znalezienia Krzyża”. Obydwa te historyczne
fakty wyznaczają bowiem początek publicznego kultu chrześcijańskiego na świecie i
w Ziemi Świętej, czego świadectwem jest istniejąca do dziś, choć wielokrotnie burzona
i ponownie odbudowywana bazylika nad Golgotą i Bożym Grobem.
Wydanie edyktu
poprzedziła wizja, jaką Konstantyn miał przed decydującą bitwą o tron w październiku
312 r. Zobaczył on na niebie słup świetlisty w formie krzyża oraz słowa In hoc
signo vinces – „W tym znaku zwyciężysz”.
Edykt mediolański ogłoszony 6
lutego 313 r. stanowił punkt zwrotny w historii chrześcijaństwa. Heroiczna postawa
wyznawców Chrystusa w pierwszych trzech wiekach krwawych prześladowań została nagrodzona
pełną wolnością i cesarskimi przywilejami.