Պատմաբան Քլոտ Մութաֆեան, որ մեկնած է Լիբանան, Մերձաւոր Արեւելքի ֆրանսական ուսումնարանին
եւ Մարդու մասին գիտութիւններու միջազգային կեդրոնին մէջ հանդէս գալու համար դասախօսութիւններով՝
լիբանանեան “L`Orient-Le Jour” թերթին մէջ ներկայացուցած է իր վերջին` “Լեւանտեան
Հայաստան. XI-XIV դդ.” աշխատանքը: (News.am-ի, հաղորդած է “L`Orient-Le Jour”-ը): “Հայաստանի
պատմութեան մէջ 11-14 դդ. ժամանակահատուածը ամենահարուստն էր: Կար երկու Հայաստան` պատմական
Հայաստանն ու Կիլիկիան, ուր հայկական ազնուական ընտանիքները փախան թրքական լուծէն”,-
ըսած է Մութաֆեանը: Հեղինակին խօսքով` ատիկա բացառիկ ազգային արտագաղթ էր` բացարձակապէս
նոր մարդկային պատմութեան մէջ: “Քանի որ ներգաղթելով` շատ հայ ընտանիքներ, ինչպէս Ռուբինեաններն
ու Հեթումեանները, ունէին յստակ նպատակ` ստեղծել Լեւանտեան հայկական թագաւորութիւն”,-
նշած է Մութաֆեանը: Գիրքի երեք գլուխ նուիրուած է տոհմաբանութեան: Խաչակիրները, որոնք
չորս պետութիւն հիմնած են այնտեղ, փնտռած են կանանց: Սակայն անոնք չէին կրնար կնութեան
առնել ոչ մահմետականներ, ոչ ալ յոյներ` հռոմէկան եւ յունական եկեղեցիներու միջեւ տարաձայնութեան
պատճառով, ուստի կը մնային միայն “գեղանի հայ արքայադուստրերը, որոնք յանկարծ հինգերորդ
շարասիւն դարձան ֆրանկներու պետութիւններուն մէջ”: