Ipeshkvijtë e Umbries priten nga Papa Françesku: “E ftuam në Asizi”.
Papa Françesku priti dje, në kuadrin e vizitës “ad Limina Apostolorum”, prelatët e
dioqezave umbre të Perugjës, Asizit, Qytetit të Kastelos, Folinjos, Gubios, Spoletos,
Orvietos, Ternit. Për këtë takim, intervistuam imzot Domeniko Sorrentinon,
ipeshkëv i Asizit: Përgjigje: - Mahnitës! Njohëm nga afër fytyrën
dhe zemrën e Papës, të cilin të gjithë po mësojmë ta njohim në manifestime nga më
të ndryshmet. Pamë thjeshtësinë e tij! I fola, natyrisht, për Asizin, për Françeskun,
duke i kujtuar se 800 vjet më parë, ishte një ipeshkëv i Asizit, ipeshkvi Guido, që
ia paraqiti Papës Inoçenci djaloshin Françesk, përmes bashkëpunëtorëve të Kuries Romake.
Në një farë mënyre e rijetuam këtë çast me Papën Françesku. Së bashku me vëllezërit
e Umbries e ftuam edhe në Asizi, e Papa tregoi shumë interes. Ishte takim vërtet i
bukur, çast në të cilin u ndje ngrohtësia e Rrëshajëve. Papa na e ndikoi në zemra.
Zemrat ndjenë rrahjet e një zemre tjetër, zemër ati, që i priti vëllezërit në ipeshkvni.
Diskutuam e verifikuam shumë sende të jetës sonë baritore.
Pyetje: -
Në të vërtetë është krijuar një lidhje e posaçme ndërmjet Asizit e Papës, pas zgjedhjes
së emrit të Varfanjakut...
Përgjigje: - Nuk ka dyshim. E zgjodhi,
sepse emri i Varfanjakut është mesazh, është frymëzim: na dha edhe udhëzimet që kjo
të pasqyrohet konkretisht në udhën e risimit të jetës sonë kishtare, në udhën e të
jetuarit të Ungjillit e të misionit. E kjo më duket nxitje vërtet e madhe. Gëzimi
im është gëzim për mbarë Kishën asiziane. Më thanë, kur u nisa për në Romë: “Thuaji
Papës Françesku se e duam fort e se e presim”. M’u duk se në atë çast, e gjithë Kisha
e Asizit ishte me mua.
Pyetje: - Ç’ju la më shumë mbresë nga Papa
Françesku?
Përgjigje: - Buzëqeshja e tij, thjeshtësia e tij,
përzemërsia e tij. Me të rrihet si me një vëlla. Ja, ky është kuptimi i familjes
kishtare. Kjo natyrisht, ka qenë gjithnjë e vërtetë: ishte edhe me Papën Benedikti
e me të tjerët, por më duket se Papa Françesku ka një karizëm të veçantë, të cilën
e transmeton menjëherë: ka shumë ngrohtësi vëllazërore.
Pyetje: -
A mund të na theksoni ndonjë gjë të veçantë, që ju tha Papa?
Përgjigje:
- Hovi misionar, për të cilin Kisha duhet të jetë më e ndjeshme, duke mos
u përqendruar kurrë tek vetvetja, por tek Jezu Krishti e tek kumtimi i Krishtit ndërmjet
vëllezërve në skajet e botës, që nuk janë vetëm skaje të largëta, gjeografike, por
edhe skaje të zemrës, ato, në të cilat zemra rreh në kërkim të Zotit.
Pyetje:
- Sot Papa Françesku, festoi ditën e emrit. Quhet, pra, Gjergj, në shqiptimin
argjentinas, Horhe. Urimi juaj? Përgjigje: - Që shpresa, të cilën
ia dha Kishës, të vijojë gjatë, të hyjë thellë në zemra e të ndihmojë në përtëritjen
ungjillore. Këtë urojmë e presim të gjithë.