Rubrika re radiofonike “Te gurra e besimit”: Hyrje (emisioni I). Kjo rubrikë
e re e RV mbështetet tek vepra e Papës së nderit, Benedikti XVI, titulluar “Mësim
feje”1. Në kohën kur njeriu ka prirjen ta harrojë Zotin, Viti i fesë
është si “qyteti mbi mal”, ku Papa Benedikti na fton të ngjitemi. Kjo lartësi të ndihmon
të largohesh me mendje e me zemër nga kufijtë e kësaj bote të vogël, kapur fort pas
së sotmes. Lartohesh e rreh flatrat lirisht drejt horizonteve të pafundme të realiteteve
të ardhshme, gurrë drite e shprese për të sotmen e njeriut. Nis, kështu, ose rinis,
shtegtimi në kërkim të Zotit, me dëshirën e zjarrtë për ta takuar a për ta ritakuar,
për të lidhur me të miqësi personale, që hyn thellësisht në hapësirën e në dëshminë
e jetës. Të shuash etjen në gurrën e besimit është ftesë, nxitje, impenjim.Kështu
zemra gjen paqen e edhe Zoti, nuk është më i shqetë, sepse duke u takuar me njeriun,
që po e kërkonte, mund t’ia shuajë etjen për ujin e gjallë. E megjithatë, shpesh
herë vala e rrëmbyer e iluminizmit të rilindur ose e laicizmit, në botën e sotme,
që vijon të shekullarizohet e të sundohet gjithnjë më shumë nga relativizmi, të pengon
të arrish te ‘gurra e besimit’ e ta kapërcesh pragun e fesë. Njerëzit, na kujton Benedikti
XVI, po ndërtojnë një botë, që vihet plotësisht në shërbim të nevojave të tyre, kryesisht
të konsumit. E sot nuk është e lehtë ta gjesh Hyjin brenda kësaj Evrope, që duket
sikur e ka humbur kujtesën e trashëgimisë së vet të krishterë, shumëshekullore. Përparon,
kështu, një antropologji pa Hyjin e pa Krishtin, me të gjitha pasojat negative, që
pasojnë e që i kundërvihen vetë qytetërimit perëndimor, ngritur pikërisht mbi bazën
e vlerave të humanizmit të krishterë. Bëhet gjithnjë më i pranueshëm modeli i jetës,
i mendimit e i moralit, në të cilin ka pak e aspak vend për transhendencën, sepse
gjithçka i nënshtrohet kontrollit, gjykimit e praktikimit të arsyes e të lirisë individuale
absolute, që e përjashton Zotin nga jeta. Këto tema do të prekim, duke shfletuar
librin e Papës Benedikti, në këtë rubrikë, ftesë për të mos u larguar kurrë nga gurra
e besimit. E, të jesh pranë kësaj gurre, do të thotë të takohesh personalisht me Atin
e Jezu Krishtit: takim që nuk mund të realizohet plotësisht në vetmi e izolim, larg
gjirit të Kishës. Përmasa personale e fesë dhe ajo e bashkësisë, janë të pandashme.
Sa më shumë bindemi për këtë, aq më mirë e shuajmë etjen tonë për Zotin në gurrën
e besimit, ku ndjehet fort prania e Shpirtit Shenjt. Prandaj e titulluam rubrikën
tonë kushtuar Vitit të fesë, “Te gurra e besimit”. për t’i ndihmuar sadopak bashkatdhetarët,
në kërkim të kësaj gurre.
1 Benedetto XVI, “Imparare a credere”;
Libreria Editrice Vaticana, 2012