Imzot Nosilia: Sindona, ikonë e së Shtunës së Madhe, është shenjë shprese. Pritje
për një videomesazh të Papës.
“Sindona, ikonë e së Shtunës së Madhe, nuk na flet vetëm për vuajtjen e Krishtit,
por edhe për besimin e Tij në dashurinë e gjithëpushtetshme të Atit, që e bën të ngjallet
prej të vdekurve”. Kështu shkruan kryeipeshkvi i Torinos, imzot Çezare Nosilia, në
Mesazhin e tij për Pashkë, paraqitur sot, në një konferencë shtypi. Me këtë rast,
prelati foli kryesisht për Ostensionin apo ekspozimin televiziv të Sindonës, pasditen
e së Shtunës së Madhe, në Rai Uno. “Një ngjarje me ndikim mediatik botëror”, nënvizoi
imzot Nosilia, duke shpjeguar se me këtë rast pritet edhe një videomesazh i Papës
Françesku. Njëkohësisht kryeipeshkvi i Torinos foli edhe për rrethanat e posaçme në
të cilat do të jetohet ky ekspozim: në katedralen e Torinos do të jenë të pranishëm
shumë njerëz të sëmurë, të vuajtur, të gjymtë, të trazuar nga ngjarje të ndryshme,
të hidhura, të jetës, që kanë mbi korpin e tyre shenjat e mundimeve të Zotit, por
i jetojnë me fe të gjallë, duke e lëshuar plotësisht veten në duart e Tij e duke e
mblatuar flinë e tyre, si Krishti në kryq, për shpëtimin e të gjithë njerëzve. Në
këtë këndvështrim, Sindona e bën të pranishme jo vetëm errësirën e varrit, por edhe
dritën e ngjalljes; jo vetëm dëshpërimin e njeriut, që e ndjen veten të vetmuar, të
braktisur, me kryqin e dramës së vet të padurueshme mbi supe, por edhe besimin e shpresën
në fitoren e Hyjit, që të siguron se kush beson në Të e në pushtetin e Pashkëve të
Birit të tij, nuk do të mbetet kurrë i zhgënjyer. Në se Krishti fitoi mbi vdekjen,
vijon kryeipeshkvi i Torinos, atëherë edhe njeriu mund të fitojë mbi urrejtjen e të
nisë përsëri të dojë. Madje deri në atë masë, sa ta dhurojë gjithë jetën, duke e vënë
në shërbim të të tjerëve, e ta shikojë realizimin e tij personal, në rrugën e meshtarisë.
Ose duke zgjedhur thirrjen e martesës, duke besuar në lidhjen e saj të pazgjidhshme
e duke e mundur çdo tundim për shpërbërjen e familjes. Kështu mund të luftohet
edhe çdo formë e padrejtësisë në botën e punës, duke vënë në plan të parë njeriun,
jo përfitimin personal, jo kosumizmin e shfrenuar. Kështu mund të punohet për një
botë plot me paqe, mund të mbrohet jeta e çdo njeriu. Së fundi, imzot Nosilia foli
për fillimin e papnisë së Françeskut: “Zgjedhja e tij, theksoi, është si rreze dielli,
që grisi tisin e errët të reve të mosbesimit në shumë zemra”. Në qendër të mësimeve
të tij, përfundoi kryeipeshkvi i Torinos, ndjehet fort nevoja për ta shpallur besimin
tonë në Krishtin, duke e parë kryqin si burim shëlbimi, dashurie, dhurimi të vetvetes,
në ndihmë të më të varfërve, më të vetmuarve, më të sëmurëve e në mbrojtje të gjithësisë.
Njeriu, na mëson Papa, duhet të jetë kujdestar i të gjitha dhantive të Zotit. Kujdestar
plot dhëmbshuri e mirësi, me bindjen se dashuria fiton mbi çdo përçarje, krijon bashkim
e shpirt të përvuajtur mikpritjeje.