Sot më 19 mars përkujtojmë përvjetorin e vdekjes së Papës shqiptar Klementit XI,
i cili ndërroi jetë më 19 mars 1721.Papa Klementi XI - Gjon Françesk
Albani, është ai nën kujdesin e të cilit, më 14 janar 1703, në Mërçi të Lezhës
u organizua Sinodi i Kishës në trevat shqiptare, që hyri në historinë e Shqiptarëve
si 'Kuvendi i Arbënit'. Gjon Françesk Albani, sikur quhej në Pagëzim, lindi
më 23 korrik 1649 më Urbino të Italisë. Pas shkollimit që kreu në Romë, falë aftësive
të tija, shumë shpejt ngjiti u ftua në detyra të rëndësishme: së pari si sekretar
i kanonikëve (1687), më pas si kardinal (1690) e së fundi si i 261-ti pasardhës i
Shën Pjetrit Apostull, pra si Papës (23 nëntor 1700). Klementi XI pati një papni
të vështirë, të trazuar nga konflikti i vazhdueshëm ndërmjet Francës e Perandorisë
spanjolle, që krijoi rrezikun e një sulmi të armatosur kundër papatit. Përballoi me
urtësi këtë konflikt e të tjerë, që u krijuan pas Traktateve të Utrechtit, të Ratsadit
e të Badenit (1712-1712) ku u caktuan normat për ndarjen e Evropës. Mè pas iu desh
të përballonte një tjetër rrezik: atë të pushtimit turk. Papa Klementi XI dha një
kontribut të shquar në fushën teologjike, duke luftuar herezitë e kohës; në fushën
kanonike e liturgjike, duke kontribuar për përkryerjen e riteve lindore të kinezëve
e malabaritëve; në fushën e misionit, duke rritur veprimtarinë misionare në Mesdheun
Perëndimor, Persi, Indi e Kinë. Krenar për prejardhjen e tij shqiptare, Klementi
XI u interesua nga afër për fatet e vendit të të parëve. Emri i papës Albani mbeti
në historinë e Shqiptarëve si për organizimin e Kuvendit Kishtar të Arbërit e për
botimin e Akteve të tij në shqip e latinisht, po ashtu edhe për kontributin që dha
nè përhapjen e gjuhës e të kulturës në trojet shqiptare, duke bërë kështu hapin e
parë drejt rilindjes shpirtërore e kombëtare të një populli që rënkonte në errësirën
e thellë të pushtimit, duke pritur padurueshëm, një rreze drite, që t’ia ndriçonte
shtegun drejt lirisë. Vdiq më 19 mars të vitit 1721.