Ад самага пачатку
свайго пантыфікату Бэнэдыкт XVI надаваў вялікае значэнне важнасці сведчання праўды.
Сваю адданасць праўдзе ён выразіў яшчэ у далёкім 1977 г., калі атрымаўшы біскупскую
сакру, абраў у якасці дэвізу словы “Cooperatores Veritatis” (Супрацоўнік праўды).
Паводле Папы, існуе толькі адно галоўнае вымярэнне праўды – Езус Хрыстус. Менавіта
ён “дае нам крытэрыі, каб адрозніваць праўдзівае ад фальшывага, падман ад праўды”.
“Канешне, не мы валодаем праўдай, але праўда валодае намі: Хрыстус, які з’яўляецца
праўдай, узяў нас за руку, і на шляху нашага гарачага пошуку пазнання мы ведаем, што
Ён моцна нас трымае. Падтрымка Хрыста, робіць нас свабоднымі і адначасова упэўненымі”,
- казаў Пантыфік у прамове да членаў Рымскай курыі 21 снежня 2012 г. Паводле Папы,
праўда – гэта Асоба, Езус Хрыстус. У сваёй першай энцыкліцы “Deus caritas est” ён
напісаў, што хрысціянства, гэта “не этычны выбар ці вялікая ідэя”, але менавіта “сустрэча”
з гэтай Асобай. Акрамя таго, чым сапраўдней гэтай сустрэча, тым больш мы становімся
здольнымі прымаць пераслед і ахвяру. “Хто ўдзельнічае ў місіі Хрыста павінен безумоўна
прымаць няшчасці, сутыкненні і пакуты, таму што сутыкаецца з супрацівам і сіламі гэтага
свету”, - казаў Бэнэдыкт XVI.
Іншы аспект, на які звяртаў увагу Папа – неразрыўнасць
праўды і любові. “Без праўды любоў заканчваецца сентыментальнасцю”, - напісаў ён у
сваёй энцыкліцы “Caritas in veritate”. Бэнэдыкт XVI назваў і шлях па якім трэба ісці,
каб дасягнуць праўды – гэта вера.