Papa në audiencën e përgjithshme: duhet të kemi gjithnjë besim në Zotin, edhe në mes
të vështirësive më të mëdha; feja është lindje e dytë.
Prejardhja e Jezusit ishte sot në qendër të vëmendjes në katekizmin e Benediktit XVI,
mbajtur gjatë audiencës së parë të përgjithshme të vitit të ri 2013. Jezusi, me origjinë
është nga Nazareti, ka lindur në Betlehem, por zanafilla e Tij e vërtetë, pohoi Papa,
është Ati: ai është Biri i vetëm i Atit, vjen nga Hyji. Lindja e Zotit, shtoi, ndriçon
përsëri me dritën e vet errësirën, që shpesh e mbështjell botën tonë e zemrën tonë,
duke na sjellë shpresë e gëzim.
Në këtë Kohë të Krishtlindjes, kujtoi Benedikti
XVI, kremtojmë misterin e madh e tronditës të Birit të Hyjit që, për virtyt të Shpirtit
Shenjt, u mishërua në kraharorin e Virgjërës Mari: “E ky është kumt, që tingëllon
përherë i ri e i mbush me shpresë e gëzim zemrat tona, sepse na sjell gjithnjë sigurinë
se, sado të ligshtë të jemi, sado të varfër, të paaftë përballë vështirësive e së
keqes, që na sulmon nga të katër anët, pushteti i Zotit nuk vonon të veprojë e të
krijojë mrekulli, pikërisht nga ligështia”. Hyji zgjodhi Marinë, një vashë
të përvuajtur, banore e një fshati të humbur bote, në një provincë tejet të largët
të Perandorisë së pafundme romake. Pa të, nënvizoi Benedikti XVI, hyrja e Hyjit në
historinë e njerëzimit nuk do t’ia kishte mbërrijtë qëllimit. Nganjëherë edhe në
udhën e fesë, shtoi Ati i Shenjtë, mund të vërejmë sa të varfër jemi, e sa të padenjë
për të dhënë dëshminë, që pret bota nga ne. Por edhe atëherë kur duket se do të mposhtemi
nga dallgët e jetës, nuk jemi vetëm: “Përherë, edhe në mes të vështirësive
më të mëdha për t’u përballuar, duhet të kemi besim të patundur në Zotin, ashtu si
Maria, e duhet të jemi të bindur se Ai është i pranishëm në historinë tonë, se vepron
në të. S’ka gjë të pamundur për Zotin! Me Të, jeta jonë ecën përherë mbi një truall
të sigurtë. Para saj hapet gjithnjë ardhmëria e shpresës së patundshme”. Sa
herë themi Besojmën, pra sa herë e dëshmojmë fenë tonë, kujtoi Papa, përsërisim këto
fjalë: “Për virtyt të Shpirtit Shenjt u mishërua në kraharorin e Virgjërës Mari”: “E
kur e shqiptojmë këtë frazë, ulim kokën, sepse veli, që fshihte Hyjin, thënë simbolikisht,
hapet, e misteri i tij i pamatshëm e i padepërtueshëm na prek: Hyji bëhet Emmanueli,
Zoti me ne!”. Feja, shpjegoi Papa, na e mbush shpirtin me frymë të re aq,
sa të krijojë një lindje të re. Në të vërtetë, në zanafillë të fesë së krishterë është
Pagëzimi, dhuratë, që na jepet falas e na bën të rilindim si bij të Hyjit: “Vetëm
në se ia hapim zemrat veprimit të Zotit, si Maria, vetëm në se e lëshojmë gjithë
jetën tonë në dorë të Zotit, si në dorë të një miku, të cilit i besojmë plotësisht,
gjithçka ndryshon, jeta jonë fiton një kuptim të ri e një fytyrë të re, atë të birit
të një Ati, që e do e nuk e braktis kurrë!”. Duke përshëndetur shtegtarët
në gjuhën italiane, Papa uroi që të rinjtë ta shikojnë çdo ditë të vitit 2013 si dhuratë
e Zotit; të posamartuarit të realizojnë një bashkim të vërtetë jete e dashurie e që
Viti i Ri t’u sjellë të sëmurëve lehtësim në korp e në shpirt.