Młodzież a ekumenizm

Bernd Hagenkord SJ
kierownik sekcji niemieckiej Radia Watykańskiego

Słuchaj:

Doroczne spotkanie młodzieży organizowane przez wspólnotę z Taizé, przewidziane w Rzymie na koniec grudnia, przyniesie z sobą formę ekumenizmu konkretnego, realnego. Teolodzy dyskutują, debatują o ekumenizmie biorąc pod uwagę ważne kwestie związane z naszą wiarą. Natomiast w Kościołach partykularnych jest już dużo ekumenizmu namacalnego, prawdziwego. O tym też trzeba pamiętać. Wspólnota z Taizé nie jest tylko teorią. Jest także życiem konkretną wiarą.

Ekumenizm w Taizé ma charakter specyficzny. Na pierwszy rzut oka wyznania i różnice, które je charakteryzują, mogłyby wydawać się mało istotne. Co nie jest prawdą. W Taizé, a także na spotkaniach dorocznych, zbiera się pokolenie ludzi, którzy chcą widzieć i rzeczywiście widzą to tylko, co łączy. Żyją oni w różnych tradycjach: Kościoła katolickiego, prawosławnego i reformowanego. W takiej sytuacji nie łączy się tak po prostu tego, co można dostosować. Stwarza się natomiast różne sposoby zbliżenia, tak do Boga, jak i do wspólnoty wierzących.

Młodzież poszukuje Boga i szuka Go wspólnotowo. Temu celowi służy nie tylko śpiew, formy monastyczne wspólnoty, miejsce o szczególnym znaczeniu, ale też doświadczenie wspólnotowej wymiany wśród rówieśników, a przede wszystkim kontakt międzynarodowy. Pokolenia spotykają się poza granicami, które w takich chwilach nie stanowią linii podziału. I takiego ekumenizmu nie stwarza się w kręgu działania czy dyskusji. Rodzi się on we wspólnym szukaniu Boga. Tradycja określa takie miejsce słowem “milczenie”, jak na to zwrócił uwagę Benedykt XVI w uroczystość Niepokalnego Poczęcia:

“To, co naprawdę wielkie, często przechodzi niezauważone, a spokojne milczenie okazuje się owocniejsze od rozgorączkowanego miotania, które cechuje nasze miasta, ale które – z zachowaniem należnych proporcji – przeżywało się już w tak ważnych miastach, jak ówczesna Jerozolima. Ten aktywizm sprawia, że nie potrafimy zatrzymać się, zachować spokój, wsłuchiwać się w ciszę, w której Pan daje nam usłyszeć swój dyskretny głos”.

Uderzające jest, jak nowe pokolenia pokazują starszym, jak znaleźć Boga w milczeniu i jak przyjąć Jezusa Chrystusa w swoim życiu. Taizé niesie pokój i ukojenie w modlitwie i w słuchaniu, poprzez muzykę, interpretowanie Pisma Świętego i spotkanie. Taizé wyprowadza ludzi z codziennego zabiegania. A to wszystko we wspólnocie i pod znakiem ekumenizmu.

Jedność w wierze poprzez wspólne szukanie Boga, które nie jest poddane stresom i codziennemu zagonieniu. Oto, co przyniesie Taizé do Rzymu pod koniec grudnia.