Liturgjia e Fjalës së Zotit e dielës së 33-të gjatë vitit kishtar 'B'
'Jezusi nuk na tregon orarin e saktë por na tregon udhën e vërtetë'. Ja përsëri në
takimin tonë javor me Fjalën e Zotit të Liturgjisë Hyjnore të së dielës, kësaj herët
do ti dëgjojmë dhe meditojmë së bashku leximet biblike të dielës së para fundit
të këtij viti liturgjik, të dielës së 33-të. Me afrimin e fundit të vitit
liturgjik, Kisha na propozon për reflektim tonin pjesën e fundit të fjalimit të madh
eksatologjik të Jezusit (krh Mk 13). Para se të shkon drejt mundimeve, vdekjes e ngjalljes
të tij (krh. 14-16), Jezusi u drejton nxënësve të vet një fjalë plot autoritet mbi
mbarimin e kohërave, duke i mësuar mbi ngjarjen që do të rishqyrtojë e përmbledh tërë
historinë e do t’i japë kuptimin e plotë dhe përfundimtar: mbi paruzinë, do të thotë
mbi ardhjen e lavdishme të Birit të njeriut. Dhe vërtet ngjarjet e mbrame të historisë
së njeriut e të botës mbarë janë ngushtë të lidhura me misterin e Zotit e të Jezu
Krishtit: Zoti është i pari e i mbrami, fillimi e mbarimi. Do të jetë pikërisht ardhja
e Krishti që do t’u jap fund sendeve të vdekshme dhe do të vendos farën e pavdekësisë.
Kjo do të marrë formën e plotë e përfundimtare me kthimin e lavdishëm të Zotit në
mbarimin e botës. Në pritje të ardhjes së dytë të Jezu Krishtit Zot e Shpëtimtar,
bashkësia e krishterë, nuk pushon së punuari e impenjuari në realitetet njerëzore
( në punë, shoqëri, politikë, kulturë e në familje), pra zhytet në realitetet e jetës
së përditshme njerëzore mbi tokë në pritjen e lartësimit e të shndërrimit të tyre
në qiellin e ri e tokën e re. Prandaj plot besim e impenjim duhet të zhytemi në
rrjedhën e kohës, duke ditur se jemi ndërtues të historisë së shëlbimit, së bashku
me Krishtin, e të bëhemi urëlidhëse mes njerëzores e Hyjnores. Leximet biblike
të kësaj së diele pohojnë e na sigurojnë se Hyji është Zotëria i kohës dhe i historisë.
E ardhmja jonë është në duart e tij, në duart e Atij që ka krijuar gjithësinë dhe
atë e udhëheq drejt plotësimit. Prej asgjëje nuk duhet të kemi frikë, por t’ia hapim
zemrën Krishtit të Kryqëzuar e të Ngjallur, që do të kthehet një ditë më fuqi e më
dashuri.
Tekstet biblike të liturgjisë së Fjalës të kësaj së diele flasin për
seriozitetin e jetës së njeriut dhe të pritjes së ngjarjeve të fundit të ekzistencës
njerëzore mbi tokë. ‘Rrini zgjuar e të jeni të gatshëm…sepse Zoti do të vijë’: kjo
është tema që trajtohet nga leximet biblike duke na drejtuar tek përmasa themelore
e përvojës dhe përjetimit të fesë së krishterë. Ajo i drejtohet „realiteteve të mbramë“
dhe na thërret të përgatitemi e të jemi përherë në pritje të Mbretërisë së Zotit.
Një jetë e re hapet pas vdekjes trupore; historia jonë hapet para amshimit. Kështu
Liturgjia e Fjalës së Zotit e kësaj së diele na fton të presim me besim e shpresë
shfaqjen përfundimtare dhe ardhjen e lavdishme të Jezu Krishti, birit të Zotit e Birit
të njeriut. Liturgjia e Fjalës se Zotit
Leximi
i parë Dan 12, 1-3
Me një fjalor plot imagjinatë Danieli, një profet i
Besëlidhjes së Vjetër, transmeton një mesazh të thellë shprese: të drejtët janë të
thirrur në jetën e amshuar. Ky lajm do të shpallet plotësisht në Ungjijtë pas ngjalljes
së Jezu Krishtit.
Lexim prej Librit të Danielit profet
Në atë
kohë do të ngrihet Mikaeli, Princi i Madh, që i mbron bijtë e popullit tënd. Kjo do
të jetë një kohë ngushtice të madhe. E tillë nuk qe qysh se filluan të jetojnë popujt
e deri në atë kohë! Në këtë kohë populli yt do të shpëtojë: secili që do të gjendet
i shkruar në Libër. Një numër i madh i atyre që flejnë në tokën e pluhurit do
të zgjohen: disa për jetën e pasosur e disa për turpin e përhershëm. Dijetarët do
të shkëlqejnë porsi kthjelltësia e kupës qiellore, e ata që ua kanë mësuar shumëve
drejtësinë, do të shkëlqejnë porsi yjet në amshimin e përhershëm. Fjala e Zotit.
Psalmi
16
Më ruaj, o Zot, sepse në ty shpresoj ---------- Zoti është
pjesa e trashëgimit tim dhe gota ime, në dorën tënde është fati im! Zotin
e kam gjithmonë para sysh, më rri në të djathtë, nuk kam sesi të rrëzohem! ---------- Prandaj
galdon zemra ime, gëzon shpirti im, mbarë trupi im pushon në qetësi. S’do
të ma lësh shpirtin në nëntokë, as s’do të lejosh që Shenjti yt të kalbet në
dhe. ---------- Ti do të ma tregosh udhën e jetës, gëzimin e plotë para fytyrës
sate, kënaqjen e amshueshme në të djathtën tënde. ----------
Leximi
i dytë Heb 10, 11-14.18 Në besimin e Besëlidhjes së Vjetër shpesh besohej se
Zotit mund t’i merrej falja me forcë, nëpërmjet riteve, ofertave dhe flive. Nëpërmjet
Krishtit ne e kemi marrë faljen njëherë e përgjithmonë dhe për të gjitha mëkatet.
Hyji nuk do vdekjen e mëkatarit, por që ai të kthehet dhe të jetojë. Një i krishterë
njeh praninë e mëkatin, por beson me qëndrueshmëri më të madhe në fitoren e Krishtit
mbi mëkatin.
Lexim prej Letrës drejtuar Hebrenjve Çdo prift tjetër
qëndron gati për çdo ditë për të kryer shërbesën e kultit dhe shpesh kushton po të
njëjtat fli, të cilat assesi s’mund t’i shlyejnë mëkatet. Krishti, përkundrazi, duke
pas kushtuar për mëkate vetëm një fli të vetme, rri përgjithmonë në të djathtën e
Hyjit, dhe qysh atëherë pret vetëm që armiqtë e tij të vihen shtrojë e këmbëve të
tija. Dhe, vërtetësisht, me një kusht të vetëm i përsosi për amshim të shenjtëruarit.
Tashti, atje ku u falën mëkatet, nuk ka më kushte për to! Fjala e Zotit.
Ungjilli
Mk 13, 24-32 Jezusi shpall fundin e botës kur do të kthehet për të gjykuar
historinë e njerëzve. Mund të ndodhë që njerëzit e sotshëm që janë të pangopur
me pasuri, kënaqësi dhe pushtet, të goditen nga katastrofa të mëdha. Edhe në këtë
rast për besimtarin mund të ketë “një lajm i mirë”, nëse njeriu pas katastrofës pranon
të bashkëpunojë në ndërtimin e historisë sipas planit të Hyjit.
Leximi i
Ungjillit shenjt sipas Markut Jezusi u tha nxënësve të vet: “Porse, në ato
ditë, pas aso vështirësie, dielli do të terratiset, hëna nuk do ta lëshojë dritën
e vet, yjet do të bien prej qiellit, e trupat qiellor do të lëkunden. Atëherë do ta
shohin Birin e njeriut duke ardhur mbi re me fuqi të madhe e me lavdi. Ai do t’i dërgojë
engjëjt e vet e do t’i bashkojë të zgjedhurit e vet nga katër anët e botës – prej
skajit të tokës deri në skaj të qiellit. Mësoni prej shëmbëlltyrës së fikut: Posa
i lëngëzohen gemat e qet gjethe, e dini se vera është afër. Kështu edhe ju, kur të
shihni se po ndodhin këto, dini se është afër – te dera! Përnjëmend po ju them: nuk
do të kalojë kjo brezni pa u bërë të gjitha këto. Qielli e toka do të kalojnë, e fjalët
e mia nuk do të kalojnë. Sa për atë ditë e për atë orë, s’di askush, as engjëjt në
qiell, as Biri, por vetëm Ati.” Fjala e Zotit. Më shumë mbi liturgjinë e Fjalës së Zotit të kësaj së diele mund të dëgjoni
këtu..........