Kisha katolike për Pavarësinë e Shqipërisë: flasin dokumentet
Në emisionin e sotëm do të vijojmë me dokumentet e tjera, botuar në revistën e Jezusitëve
LEKA. Dokumenti 170, faqe 169 është një Letër private turqisht e Avdi Bé
Toptanit nga Kruja, drejtuar Mustafë Krujës, në Durrës. Është plot shqetësim për Dom
Nikollën. Po veçojmë fjalët: “ Prej Dom Nikollit asnji lajm edhè”.
Dokumenti
172, fq 153, datuar tetuer 1912, është një letër shkruar nga një grup nacjonalistash,
nga Durrësi, drejtuar mbretit të Austrisë. Koncept letre zyrtare, shqip, për pavarësinë
e Shqipnisë. Në poshtëshënim saktësohet se u shkrua me dorën e Dom Nikollë Kaçorrit: Madhnië, Shum
të vështira e të rezikshme jan këto dit per ne Shqyptarët e per nanën t’onë Shqypninë
qi të katër shtetet e Ballkanve po rrain me e perpii a me e coptue. Na me sa fuqië
kena, mundohena edhe Perendisë i lutena qi Mretnia jon t’muisi këta anmiq e të na
prui prei sish. Por per fat të keq, gjast nuk po na duken fort të mira e po shohim
se shum vende të katër vilajeteve të Shqypnisë: Kosovë, Monastir, Shkodër e Janinë
gjinden nden kambë të hueja. Per ket shkak po marrim lejen m’u sjellë kah Madhnija
Jote si Perandorit të nji Perandoriisë madhe qi âsht ma e afermja jon e kaa pies në
Balkan me Bosnie e Hercegovinë e me I u lutun që në çeshtjet të Balkanve të merret
para syyshë edhe Shqypnija në mënyrë qi kufit e sajë mos të përkiten e mos të shtyhen
prej kurrkui e qi Shqypnia kështu e paabërkame e e pa voglueme të ketë nji Autonomië
të plotë nden Mbretnîin Otomane. Por në kjoftë se për fat të zië qyllon qi kjo
Mretnië nuk ka me muit ma mbas luftës së sotshme me sundue në kurrfar mënyre, atëherë
Shqypnia do të dalë e pamvarun... (sidomos, në kje se fuqitë e mëdha) nuk kan me
u përzie në rregullimin e konfliktit të soçëm, aqë mâ tepër qi ky konflikt prek në
pika të drejte ndërkombëtare të cilat asnjâna prej atyne Fuqive nuk mund të rrijë
pa i sqyrtue. Mâ në fund as ana njerzore e çâshtjes nuk mund të jetë krejt pa rândsí
për to. ... Âsht e vërtetë se fitimi i armëve i a jep fituesit disa të drejta,
ato të drejta qi âsht zakon me i quejtun e drejta e pushtimit; veçse kjo vetëm
nuk mund t’i shuej të gjitha tjerat. E pra të gjith popujt qi rrojnë në tokën e sinisís
balkanike kanë si njani tjetri të drejtën e jetës e atëherë secilit duhet me i sigurue
kushte e arsyeshme të kësaj jete. Populli shqiptar, qi e ka bâmë veten të njohun me
përpjekjet e veta heret e vonë për pavarsín e tij e për të ruejtun tânsín e tokës
së tij, ka bindjen se âsht i denjë për çëmimin e Qeverrivet evropjane e qi meriton
të rrojë. Për këto arsye na po deklarojmë se populli shqiptar s’ka me pranue asnji
ndryshim të statu quo-it toksuer në Tyrqín e Evropës i cili mund të cenojë
të drejtat e tija. Ai nuk do të pranojë asnji trazim nga ana e Shteteve Balkanike
në mbarshtimin e vêndit qi i përket si trashigim i mbetun prej të parve të vet. Ai
don me ruejtun doket e veta, m’u zhvillue simbas kuptimeve të veta shoqnore e politike
e me qênë vetë zot i shorteve të veta. Tue qênë se deshiron me bashkëpunue edhe
ai për Përparimin e përgjithshëm e me ruejtun vendin e vet në shoqnín e popujve të
gjytetnuem, kërkon me kambëngulje nga Fuqít e Mëdhá qi t’i garantojë jetën e tij ethnike
e politike. Dokumenti 177, datuar 18 nanduer 1912, fq 158,
letër private turqisht e Bedri Pojanit dërguar nga Tirana Mustafë Krujës, është një
nga njoftimet e para për vendin ku do të bëhej mbledhja aq e pritur e për rëndësinë
që kishte pjesëmarrja e Kaçorrit: “... Âsht vendue qi mbledhja të bâhet në Vlorë.
Lajmoni edhe Dom Nikollë Kaçorrin”.
Dokumenti 187, faqe 171, datuar
maj 1913 është koncept telegrafe zyrtare drejtuar Qeverisë së Përkohshme në Vlorë
nga Avdi Bé Toptani, që ndodhej në Tiranë. Argumenti: “Proponime për zbërthimin e
krizës së shkaktuar prej qëndrimit të Esad Pashës”. Ndërmjet tjerash, shkruhet: “...
Veç mbas tri ditsh bisedimesh e kuvêndimesh të gjata, në të cilat kanë shtrydhur trutë
sa kanë mundun, posë meje edhe Fuat Beu, Murat Beu, zotni Mustafa e sidomos Kaçorri,
qi âsht mundue për këtë qellim mâ shumë se të gjithë na...”, Vijojnë kushtet për
mbledhjen e qeverisë në një kuvend të ri dhe lista e delegatëve. Telegrami, ndërmjet
të tjerëve, u dërgohet ipeshkvijve të Kishës Katolike: Imzot Serreqit, kryipeshkëv
i Shkodrës; Imzot Bumçit, ipeshkëv i Kallmetit, imzot Kolecit, ipeshkëv i Nënshatit,
imzot Shllakut, ipeshkëv i Pultit; abatit të Mirditës, imzot Doçit dhe kryeipeshkvit
të Durrësit, imzot Bianchit.
Dokumenti 271, faqe 238, datuar korrik
1914, është Kopje e statut-rregullores së Lidhjes ”Për Atdheun e për Thronin”, themeluar
nga imzot Kaçorri, në Durrës, më 28 qershor 1914, me pjesëmarrje të një grupi intelektualësh
atdhetarë. Qëllimi: “Që t’i shërbenjë e t’i ndihmojë me këshilla e me mjete të
tjera MT Mbretit e Qeverrieës në përpjekjet e tyne për shpëtimin e Atdheut nga trazimet
e rrezikshme në të cilat ndodhet sot...” Do të qeveriset prej nji këshilli prej 22
vetësh.Themelues Kaçorri. Nënkryetar, Gurakuqi.