На гэтым тыдні, 17
кастрычніка, адзначаецца 100-годдзе з дня нараджэння Яна Паўла І. Папа, чый пантыфікат
доўжыўся ўсяго 33 дні, быў першым у гісторыі Пантыфікам, які прыняў два імені. На
наступны дзень пасля абрання, ён патлумачыў, што зрабіў гэта ў гонар двух сваіх папярэднікаў,
Яна XXIII, які ўдзяліў яму біскупскую сакру, і Паўла VI, які падчас свайго 15-гадовага
пантыфікату паказаў свету “як трэба любіць, служыць, як працаваць і цяперпець для
Хрыстовага Касцёла”. Пантыфік дадаў, што не мае “мудрасці сэрца папы Яна” і “падрыхтоўкі
і культуры папы Паўла”, але апынуўся на іх месцы і павінен старацца так як яны служыць
Касцёлу. Гэтыя словы былі сустрэты на плошчы св. Пятра шквалам апладысментаў, бо былі
ўспрыняты ўсімі як “сумленнае прызнанне сваіх здольнасцяў” і “вялікае сведчанне пакоры”.
Выступленні
Яна Паўла I падкупалі сваёй прастатой. Папы звычайна прамаўлялі ўжываючы адносна сябе
множны лік “мы”. Ён жа звяртаўся да ўсіх, як бацька да сваіх дзяцей. Акрамя таго,
упершыню за апошнія 75 гадоў – пасля папы Пія X – на Пасад св. Пятра ўзыйшоў вопытны
душпастыр. Ян Павел І ніколі не працаваў у Рымскай курыі ці папскай дыпламатыі. Казалі
нават, што ў Рым ён ездзіў настолькі рэдка, наколькі гэта было магчыма.